روزنامه ابتکار نوشت:

آقا: پرویز داوودی متولد سال 1331 در تهران است. وی مدرک دکترای خود را در سال 1359از دانشگاه آیووا آمریکا دریافت نمود. از سمت‌های قبلی داوودی می‌توان به معاونت و مشاور اقتصادی رئیس قوه قضاییه و معاونت امور اقتصادی وزارت اقتصاد و دارایی اشاره کرد. سمتی که باعث بیشتر شناخته شدن او شد، معاون اولی دولت محمود احمدی نژاد است.

آقازاده: احسان داوودی پسر ارشد پرویز داوودی معاون اول رئیس جمهور در دولت نهم متولد اسفند 59 است. او مدرک فوق لیسانس برق از دانشگاه تهران را سه ساله دریافت کرد. صمیمیت در گفتار، سکوت و به کار بردن زیاد از واژه “مثلا” از ویژگی‌های داوودی است. آن‌قدر سر به زیر بود که برای گرفتن عکس با او به مشکل برخوردیم. متن زیر حاصل گفت‌وگوی یک ساعت و نیمه با احسان است.

* الان مشغول چه کاری هستی؟

فوق لیسانس برق می‌خواندم که تمام شد. در دانشگاه تهران، البته لیسانس را در شهید بهشتی تمام کردم.

* از امتیاز هیأت علمی پدر استفاده کردی؟

بله، برای انتقال به دانشگاه تهران. ایشان هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی است.

* بعد از تحصیل مشغول چه کاری شدی؟

پایان نامه ام سلول‌های خورشیدی بود. بعد از تحصیل، در شرکتی سعی کردم طرحی با عنوان آب گرم کن خورشیدی را به اجرا در آورم. چون کشور ما آفتاب گیر است، این طرح در آن به خوبی جواب می‌دهد.

* با مشورت پدر این رشته را انتخاب کردی؟

زمان انتخاب رشته لیسانس دنبال این بودم بر اساس نیاز کشور، رشته خود را انتخاب کنم. آن زمان فکر می‌کردم بر روی برق و الکترونیک کمتر کار شده. علاقه ام به علوم مهندسی بود. در انتخاب رشته برق و الکترونیک، ریاضی فیزیک و اقتصاد اولویت داشت.

* درس شما چه سالی تمام شد؟

مهر 78 در دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شدم. آنجا با یکی از دوستان پروژه‌ای را شروع کردیم که به دلیل کمبود امکانات مقداری زمان برد و همین باعث شد اردیبهشت سال 83 فارغ التحصیل شوم. یعنی پنج ساله.

* کی ارشد قبول شدی؟

شروع دوره ارشد با فاصله بود. حدود یک سال بعد از لیسانس، مشغول کارهای کوچک، مثل ساختن برد الکترونیکی و کارهای کامپیوتر بودم. سال بعد دانشگاه تهران پذیرفته شدم. البته کارشناسی ارشد را هم سه ساله تمام کردم. کلا علاقه دارم پیک فرصت را پر کنم. (باخنده)

* برای دکترا شرکت نمی‌کنی؟

الان رفتم سر کار و مشغول هستم، ولی بنا دارم شرکت کنم.

* غصه این را نداری که مثلا فرزند یک مسئول دیگر دارد دکترا می‌گیرد و بگویی من هم بروم دکترا بگیرم؟

این مسأله دو طرف دارد. اولی توجه به این مطلب است که برویم ببینیم چه چیزی نیاز جامعه است. نه صرف این که شروع کنیم لیسانس، ارشد، دکترا و فوق دکترا به بالا.الحمدلله به خودم این تلنگر وظیفه‌ای را می‌زنم، که باید به گونه‌ای حرکت کنم تا نیاز جامعه برطرف شود. اگر این دید را داشته باشیم، دیگر لزومی ندارد، بیایم در رشته الکترونیک رتبه یک شوم. به عنوان مثال در جامعه ما الان موضوع اصلی علوم انسانی است. یا در علوم مهندسی، شیمی علمی که نیاز به تحقیق روی آن زیاد است. فرد اگر در الکترونیک اول بشود، مسأله‌ای پیدا می‌شود که اگر این علم بخواهد کاربردی شود، باید علوم پایه آن قوی باشد.از طرف دیگر کم سر به هوا نبوده ام. کامپیوتر بازی و ... وگرنه باید لیسانس را به جای پنج سال، چهار ساله تمام می‌کردم.

* ازدواج کردی؟

خیر. الحمدلله فکر کنم خیلی از سؤالات حذف شد. (با خنده)

* همسر خود را از آقازاده‌ها انتخاب می‌کنی؟

در مقابل این مسأله مقداری موضع و وسواس دارم. خیلی جوانب را باید بسنجم. حتی در نزدیک شدن به اساتید مراعات می‌کنم. دوست ندارم شایعه‌ای یا دید بدی پیش بیاید.

* در ارتباط گرفتن با دیگر آقازاده‌ها نگران چه چیزی هستی؟

آن‌قدر سریع در خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها جو درست می‌شود که آدم باید از این طور چیزها فرار کند. در دوران فوق لیسانس شایعه‌ای را پشت سرم درست کرده بودند که؛ فلانی را با دستور پسر داوودی عوض کرده اند. (باخنده)سریعا اتفاقی که می‌افتد را ربط می‌دهند. تازه با تمام دقتی که می‌کنم، باز چنین حرف‌هایی را می‌زنند. گاهی تاخیر در تصمیم گیری به دلیل همین وسواس برایم دردسر ساز می‌شود. چون دیدم دیگران حساب و کتاب این مسایل را نمی‌کنند، به سمت دقت بر روی آن رفتم.

* چقدر با محیط کاری پدر آشنا هستی؟

تا دلتان بخواهد! دوران معاون اولی پدر، او را نمی‌دیدم. معمولا اتمام ساعت کاری ایشان ساعت 11یا 12 شب بود. اوایل خیلی مشکل بود. بعدا برای رساندن نامه مردم رفت و آمد می‌کردم، ولی اکثر شب‌ها برای آوردن پدر به محل کار او می‌رفتم.

* برای کار خاص دیگری می‌رفتی؟

چندین بار برای تمرین ورزشی رفتم، البته یکی از دوستان نیز آنجا مشغول به کار است. ولی الحمدلله خودم مسئولیتی آنجا نداشتم.

* وظایف پدرت را می‌دانستی؟

یکی این است که اگر رئیس جمهور حضور نداشته باشد، وی مسئول اداره جلسات هیأت دولت است ولی ریز مسایل کاری را خیر.

* وقتی شنیدی پدر معاون اول رئیس جمهور شده، خوشحال شدی؟

با توجه به آن جوها، نه خوشحال شدم و نه ناراحت. از ابتدا پیش‌بینی‌هایی وجود داشت که پدر شاید رئیس بانک مرکزی یا وزیر اقتصاد شود، ولی با عنایت به تصمیمات ناگهانی آقای احمدی نژاد، معاون اول شد. پدر زیاد در خانه مسایل را مطرح نمی‌کند. اما این را عنوان کرد که تصمیم ناگهانی گرفته شده بود.ساعت کار دانشگاه چهار یا فوق آن پنج بعد از ظهر است. یک دفعه ساعت کاری بابا رفت روی ساعت 12 شب. خیلی به خانواده ضربه زد. در اینجا لازم می‌دانم از مادرم تشکر کنم که بار منزل را به روی دوش کشیدند.

* وقتی که از معاون اولی رفت، چه حسی داشتی؟

حس خاصی نسبت به اینکه پدر مسئولیت داشت ندارم و خدا را شکر می‌کنم، به دلیل دیدی که داشتم از این قبیل مسایل دور ماندم. به هر حال امکاناتی فراهم می‌شود و ممکن است انسان خود را در آن رها کند. حساب کتاب‌هایی که می‌کنم، خیلی باعث می‌شود خود را کنترل کنم. به نظرم انسان باید همیشه خود را مورد محاسبه قرار دهد و آن موقع شاید تصمیمات ناگهانی را نگیرد.

* چیزی در مورد اختلافات پدر با رئیس جمهور شنیده ای؟

عرض کردم، در زمان معاون اولی، پدر اصلا مسایل کاری را در منزل مطرح نمی‌کرد. گاهی حتی با ایشان جدل می‌کردم که؛ شما وقتی در دانشگاه یا مناسب اداری دیگر بودی بیشتر به ما اطلاعات می‌دادی، ولی الان هیچ خبری نیست. در جواب می‌گفتند:” شاید حرفی باشد و زیاد اهمیت نداشته باشد، ولی باز احتیاط خود را انجام می‌دهم.”هر چه اطلاعات داشتم از سایت‌ها و روزنامه‌ها بود. اصلا وقت صحبت در این مورد را نداشت. شاید حتی مسایل شخصی خانوادگی را فرصت نمی‌کردم، مطرح کنم.

* تا حالا شده جایی بروی و به این روند اعتراض کنی؟

نمی دانم اصلا باید کجا بروم. اغلب این فیلم‌ها از روی الگوهای خارجی ساخته می‌شود و بیشتر برای جذب مخاطب است. شاید از طریق این خبرگزاری اعتراض وسیعی بکنم.(باخنده)

* یعنی دغدغه آن را نداشتی؟

این بحثی بوده که از خیلی وقت پیش روی آن فکر می‌کردم، با عنوان تهاجم فرهنگی. عده‌ای احساس کردند بحث‌های اخلاقی است و رفتند دنبال کارهای اخلاقی صرف و عده‌ای هم این مطالب را در حد تست‌های کنکور قرار دادند. شاید افکارم از مدت‌ها پیش درگیر این مطلب بوده است.

* منزل کجاست؟

حوالی قلهک.

* از چه سالی آنجا ساکن هستید؟

حدود 73

* چه مقدار از خواسته‌های امام (ره) و مقام معظم رهبری را در مورد عدالت پیگیری کرده ای؟

به صورت خاص و موضوعی خیر.در گذشته می‌گفتند:” خوب ما الان در گیر مسایل مهم تری هستیم و موضوعاتی مثل عدالت موضوع دست چندم ماست” ولی حالا می‌بینیم توجه نکردن به آن، چه ضرر‌های بزرگی را به همراه داشت.این نکته را به کسانی می‌گویم که با فردی مثل احمدی نژاد بد هستند؛ اگر با خود او مشکل دارند از شعار او که همان عدالت است، صرف نظر نکنند. همیشه از این می‌ترسم که مخالفان دکتر، دغدغه عدالت را نیز نادیده بگیرند. لااقل آنقدر آزاده باشند و برود دنبال عدالت.

* می‌گویند پدر شما برای ناهار از خانه غذا می‌برده، چرا؟

بله، گاهی اوقات. به هر حال نگاه مردم به مسئولین است و امکان دارد جو‌هایی درست بشود. پدر سعی می‌کرد با این کارها جلوی جو سازی‌ها را بگیرد.

* چرا پدر از دولت رفت؟

حواشی زیادی شنیده ام. یکی از مسایلی که خیلی تاثیر داشت، مشکلات خانواده بود. خیلی از افرادی که از دولت جدا شدند، مشکلی با مجموعه دولت نداشتند و شاید این شک و فشار کاری داشت روی خانواده آنها تاثیر می‌گذاشت.

* ماشینت چیست؟

پراید. برای تهران واقعا ماشین عالی است.

*جای خاصی برای تفریح می‌روی؟

خدا توفیق داد، دو سال پیش رفتم کهف الشهدا. یک علاقه‌ای ایجاد شد. آدم‌های جالبی می‌آیند. اگر منظورتان پاتوق بود می‌روم کهف. از نظر ورزشی هم قبلا فوتبال می‌رفتم، ولی مدتی است به دلیل پارگی رباط نمی‌توانم بازی کنم.

* حرف آخر

انشاالله خود پرچم دار عدالت بیاید. اول خودمان دنبال عدالت باشیم و بعد به دنبال بر پا کننده عدالت.


منبع: برنا

برخی قیمت ها بیشتر شبیه شوخی هستند و باور بعض از آنها هم از جمله کار های سخت است. ولی باید بپذیرید و باور کنید، کفش 3 میلیون تومانی، عطر یک میلیونی، کیف 18 میلیونی و ... خودروی 600 میلیون تومانی در همین شهر خودمان به فروش رفته است و البته خواندن این گزارش به بیماران قلبی و اعصاب و روان توصیه نمی شود.

به گزارش سرویس اجتماعی «فردا»، تمایل به زندگی اشرافی و تجملات در جامعه ما کم کم به یک پدیده عادی تبدیل می‌شود. کافی است تا کمی در خیابان‌های مرکزی و شمالی شهر تهران قدم بزنید تا با یک مشاهده ساده تفاوت قیمت دو خودروی ایستاده در کنار هم را که گاها به 300 میلیون تومان می رسد متوجه شوید. این موضوع در مورد بهای محصولات لوکسی چون کیف، کفش، عینک، گوشی موبایل و ... نیز صادق است.

در شهری که در برخی مناطق جنوبی آن خانواده‌های پرجمعیتی با درآمدهای کمتر از 200 هزارتومان زندگی می‌کنند و کودکانی هستند که شب‌ها را در آرزوی داشتن یک توپ چرمی فوتبال و یا یک عروسک کوچک به بالین می‌روند، خانواده‌هایی هستند که از فرط استیصال برای خرج کردن ثروت‌های کلانی که گاهاً یک‌شبه به دست آورده‌اند، روی به خرید کالاهای لوکسی می‌آورند که حتی فروشنده آن‌ها هم می‌داند ارزش چنین قیمتی را ندارند.

در این گزارش سعی شده، گرانترین خرید های انجام شده در مورد کالاهای مختلف با استناد به گزارش ماهنامه رویش معرفی شوند تا مشخص شود ثروتمندان شهر تا چند برابر همشهریان فقیرشان خرج می‌کنند.

گرانترین خودرو ؛
در شهری که برخی مردان آن با یک پیکان مدل 50 از خروس‌خوان صبح تا پاسی از شب برای کسب روزی حلال خیابان‌های شهر را در زمستان و تابستان گز می‌کنند تا مسافری را جابجا کنند و کرایه 200-300 تومانی او را به دخل اضافه کنند، گرانترین خودرویی که به صورت معمول و با مجوز وزارت بازرگانی وارد کشور می شود خودروی بنز S500 با قیمتی حدود 330 میلیون تومان است. البته باید به واردات انگشت شمار خودروهایی نظیر فراری ؛ لامبورگینی، هامر و ... اشاره کرد که از این میان گفته می شود رکورد دار فهرست گرانترین خودرو یک لامبورگینی زرد رنگ با قیمت حدود 600 میلیون تومان است. یعنی معادل بهای هفتاد و دو دستگاه پراید!

گرانترین کیف ؛
اگر سری به اینترنت بزنید و با برند های عرضه های کننده کیف های درست شده از چرم حیواناتی نظیر مار و کورکودیل و ... آشنا شوید متوجه می‌شوید پرداخت چند هزار دلار ناقابل برای خرید یک چنین کیف هایی امری معمول است که در تهران خودمان هم اتفاق افتاده که البته باید برای سفارش آن حدود دو ماهی هم صبر کرد. گرانترین کیف های کورکودیل با مارک هرمس را حدود 64 هزار دلار قیمت گذاری کرده اند که البته بررسی ها نشان می دهد دو کیف با همین مارک در تهران به قیمت های 12 و 18 هزار دلار به فروش رفته است.

اگر قیمت‌های نجومی برای کیف‌های لوکس و تزئینی برق از کله‌ شما پرانده است، می‌توانید چند روزی صبر کنید تا در اول مهرماه کودکانی را در همین شهر مشاهده کنید که چگونه کیف‌های مندرس و پاره خود را از همکلاسی‌ها و دوستان خود پنهان می‌کنند، شاید برق کله شما به محل اصلی خود بازگردد.

گرانترین عینک آفتابی؛
اگر عینک های 2 و 3 هزار تومانی با مارک های البته تقلبی در کوچه و خیابان فروخته می شوند و خریدار هم بعضا سالها از آن استفاده می‌کند، لازم است بدانید گرانترین عینک های معمول بازار قیمت هایی حدود 3 تا 5 میلیون تومان دارند که البته مدیر یکی از معروف ترین فروشگاه های عینک از فروش یک عینک 25 میلیون تومانی مارک کارتیه با فریم تمام طلا و نگین های برلیان خبر می دهد . هرچند گفته می شود گران ترین عینک فروخته شده در ایران رقمی حدود 40 میلیون تومان داشته است.

گرانترین گوشی موبایل
لازم نیست بابت پرداخت چند ده هزار یا چند صد هزار تومان ناقابل برای خرید گوشی جدیدتان خود خوری کنید، چراکه تا بحال در شهر تهران گوشی DIOR با قیمت 6 میلیون تومان، بلک بری با برلیان به قیمت 19 میلیون تومان و جورجیو آرمانی با قیمت 21 میلیون تومان به فروش رفته و جواهر فروشی هایی هم هستند که روکش طلا و جواهر مخصوص گوشی موبایل برای مشتریان خود تهیه می کنند.

به نظر شما با 21 میلیون تومان کلیه چند فروشنده نیازمند کلیه را که اطلاعیه فروش کلیه خود را بر در و دیوار همین شهر آویزان کرده‌اند، می‌توان خرید؟ ما هم مثل شما نمی‌دانیم، چون هنوز به کلیه‌فروشی نیفتاده‌ایم.


گرانترین عطر
شما می‌توانید با با مبلغی کمتر از 3000 تومان هم یک عطر کوچک و البته خوشبو برای خود و یا عزیزانتان از صدها عطرفروشی شهرتهران بخرید. اما جالب است بدانید که یک مرد مهربان! عطر یک میلیون و 200 هزار تومانیLAILIQUE را برای همسرش از یک عطر فروشی مشهور تهران خریده است و از خود این رکورد عجیب را بر جای گذاشته است، نکته جالب اینجا است که از این عطر تنها 40 عدد در دنیا وجود دارد.

گرانترین روسری؛
هرچند روسری با هر مارکی که دلتان بخواهد را می توانید از فروشگاه های تهران به قیمت 4-5 هزار تومان بخرید ولی یک بوتیک معروف تهران روسری با مارک های اصل شانل، لویی ویتون و ... را به قیمت های 600 هزار تومان تا 1 میلیون تومان به فروش می رساند.

گرانترین کفش؛
تصویر کودک خردسال حاشیه‌نشین را در حالی که دمپایی‌های لنگه به لنگه‌ای را به پاکرده است در خاطر بیاورید و پاراگراف آخر این گزارش عجیب را مطالعه کنید.

خیابان فرشته، یکی از گرانترین خیابان ها و البته محلات پایتخت است، بوتیک‌های این خیابان عرضه کننده کفشهای فرانسوی و ایتالیایی هستند که البته قیمت مارک DIOR آنها بین 800 هزار تا 1 میلیون تومان است. با یک میلیون تومان چند تا کفش زمستانی بچه‌گانه می‌توان خرید تا پای کودکان فقیر تهرانی از سرمای استخوان‌سوز زمستان تهران که به زودی فرخواهد رسید در امان بمانند؟

رئیس جمهور در مصاحبه ای با روزنامه ایران اعلام کرد: زمانی که امام(ره) می فرمود مجلس در راس امور است، زمانی بود که نظام ما نظام پارلمانی بوده و نخست وزیر به عنوان بر آمده از مجلس باید در مقابل آن هم پاسخگو می بود.

به گزارش «تابناک» متن دقیق اظهارات دکتر احمدی نژاد بدین شرح است:

«بعضی‌ها یک جمله حضرت امام(ره) را متعلق به زمانی که نظام ما پارلمانی بوده برجسته می‌کنند، آن‌زمان رئیس‌جمهور مسئول اداره کشور نبوده بلکه نخست‌وزیر مسئول اداره کشور بوده که از طریق مجلس انتخاب می‌شده است. آن موقع مجلس بالا‌ترین بود. اکنون در قانون اساسی قوه مجریه بار اصلی اداره کشور را بر دوش دارد و قوای دیگر باید کمکش کنند. ضمن این‌که در قوه مجریه، جایگاهی است به‌ نام ریاست جمهوری. رئیس جمهوری علاوه بر این‌که رئیس جمهور هست، رئیس دولت هم هست. رئیس جمهور بعد از رهبری بالاترین مقام کشور است، رئیس جمهور مجری قانون اساسی هم هست، این دیگر به استقلال قوا ربطی ندارد. مردم رأی مستقیم می‌دهند، رئیس‌جمهور که انتخاب می‌شود، رئیس دولت است، رئیس قوه مجریه است، این یک قوه مستقل است. علاوه بر این‌ها رئیس‌جمهور مجری قانون اساسی هم است، مسئول امور اداری، برنامه، بودجه و استخدامی کشور شخص رئیس جمهور است. یعنی سایر قوا هم اگر بخواهند کار برنامه، بودجه، استخدامی و اداری داشته باشند مسئولش رئیس‌جمهور است. معنای این موضوع، دخالت در قوا و نقض استقلال قوا نیست.»

در این اظهارات رئیس جمهور دو نکته وجود دارد:

اول: احتمالا در خوشبینانه ترین حالت، منظور دکتر احمدی نژاد این بوده که دولت که در راس امور اجرایی است و نه مجلس. یعنی دولت همه امور اجرایی را بر عهده دارد و منظور از «در راس امور بودن» در این دیدگاه، بالاترین مقام در حیطه اجرا بودن است که قطعا دولت این کار را بر عهده دارد.

اما همه می دانیم منظور امام(ره) از «در راس امور بودن» این نیست که امور اجرایی در حیطه قدرت مجلس است، بلکه منظور امام(ره) این است که مجلس در واقع نشان دهنده اراده عمومی ملت و جایگاه اعمال نقش مردم در حاکمیت در چارچوبی پایدار و همیشگی است و هر امری در جمهوری اسلامی باید از مجرای مجلس عبور کند به گونه ای که در مرحله ایجاد با تصویب مجلس، قانونی شود و در مرحله اجرا نیز با نظارت مجلس اجرا شود.

 در واقع، مجلس با اراده مردم است که قانونا به دولت امر می کند چه کاری را انجام دهد و در پایان هم از او بازخواست می کند و منطقا هم همین طور است که زمانی یک نهاد، در چارچوب یک نظام سیاسی در راس قرار می گیرد که امر به انجام کار و بازخواست از نتیجه می نماید و بر همین اساس بود که امام(ره) می فرمود مجلس در راس امور است.

دوم: رئیس جمهور واقعا دولت را در راس امور به معنای مذکور می داند که در این باره باید به ایشان تذکر داد که نمایندگان مجلس شورای اسلامی در چارچوب نظام جمهوری اسلامی، در واقع برآیندی از نخبگان مردم هستند که حق نظارتی و قانونگزاری را وکالتا به عهده گرفته اند و در واقع نمایندگان مجلس وکلای ملت هستند تا از جانب آنان بر عملکرد دولت نظارت کنند تا مبادا دولت خود را فعال مایشاء بداند و هر کاری را خود خواست ـ با بودجه بیت المال ـ انجام دهد و در مقابل کسی پاسخگو نباشد.

این در حالی است که تمام دعوا و درگیری از همان اوایل مشروطه تاکنون به خاطر تشکیل پارلمان بوده است و اگر پارلمان کنار گذاشته شود و یا نقشی فرعی به آن داده شود، دیگر این همه مبارزه آزادیخواهان و انقلابیون از مشروطه تا انقلاب اسلامی چه ضرورتی می توانست داشته باشد؟

مگر حضرت امام(ره) نمی توانست از همان ابتدا خود در جمهوری اسلامی حکومت کند و از دولت و مجلس و... صرف نظر کند؟ یقینا حضرت امام(ره) این توانایی و محبوبیت را برای این کار در ایران داشت، اما امام(ره) جمهوری اسلامی را خواسته ملت می دانست و تبلور اراده مردمی را در جمهوریت نظام محقق ساخت و تا پایان عمر نیز بر اهمیت مجلس تاکید ورزید و کیست که نداند که وجود مجلسی که بر دولت نظارت دارد نماد تام و تمام یک نظام مردمسالار است.

 مخلص کلام اینکه، اگر آگاهانه یا ناآگاهانه بگوییم مجلس، آن زمان در رأس امور بوده و اکنون چون شرایط فرق کرده، دیگر این گونه نیست، تیشه به ریشه جمهوری اسلامی زده ایم و با دشمنان همراه شده ایم که آنان نیز جز این را ادعا نمی کنند.

و اما...

 دولت خود می تواند هر کاری را که می خواهد انجام دهد چرا که در کشورهای جهان سومی همچون کشور ما دولت آن قدر به صورت عملی اختیارات و وسعت امکانات و بودجه و پول و خدمه دارد که به راحتی نتوان آن را پاسخگو کرد، اما در این میان چرا باید فرمایشات امام(ره) را قربانی تمایلات و اهداف شخصی و گروهی کرد. آیا به راستی آقای احمدی نژاد در زمان دولت های پیشین و نیز دولت های بعدی ـ اگر در اختیار همفکران ایشان قرار نگیرد ـ همین نظر را داشته و خواهد داشت؟

 حضرت امام(ره) در جمهوری اسلامی شأن بنیانگذاری دارد و بنیانگذار هم طبیعتا بیش از همه مسئول بنای گذارده خویش است، پس چرا باید به نسل جوان درباره نیات و حتی رفتار حضرت امام (ره) آدرس غلط بدهیم.

آیا کسی می تواند ادعا کند که در سیره امام(ره)، مجلس به عنوان نماد مردمی بودن نظام و فارغ از نوع ساختار نظام، مطرح نبوده است.

«قل هاتوا برهانکم ان کنتم صادقین»

رییس جمهوری اسلامی ایران گفت : پیام ملت ایران که در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح خواهد شد ، همچون گذشته پیام صلح و دوستی به همه ملتهای دنیا است .
   
به گزارش خبرنگار اعزامی ایرنا به نیویورک ، محمود احمدی نژاد صبح یکشنبه ( بوقت تهران ) در بدو ورود به فرودگاه جان اف کندی نیویورک در گفت وگو با خبرنگاران افزود : انتظار ما از سازمان ملل این است که نقش واقعی خود را ایفا کند و فرصت عادلانه در اختیار همه ملتها قرار دهد تا در مدیریت جهانی ایفای نقش کنند .

وی با تاکید بر اینکه همه ملتهای باید در اداره جهان سهیم باشند گفت : عدالت جز با مدیریت همه ملتها و دولتها امکان پذیر نیست .

رییس جمهوری ایران در پاسخ به سئوالی درخصوص ملاقات های کوتاه با همتایان سوری و الجزایری خود پیش از سفر به نیویورک گفت : روابط ایران با سوریه و الجزایر دوستانه و همواره روبه توسعه است .

وی گفت : درخصوص مسائل منطقه ای و جهان اسلام با روسای جمهور دو کشور مذاکرات لازم صورت گرفت که خوشبختانه رضایت بخش بود.

احمدی نژاد در ادامه اظهار داشت : روابط با سوریه ، روابط راهبردی است و امروز درخصوص مسائل لبنان و فلسطین و تشکیل دولت در عراق ، مشورتهای ما کامل شد .

بر اساس این گزارش ، رییس جمهوری اسلامی ایران تا ساعتی دیگر و در نخستین برنامه کاری خود با " کریستین امانپور " مجری شبکه " ای . بی .سی " گفت وگو خواهد داشت .

احمدی نژاد در مدت 7 روز اقامت در نیویورک برنامه های متنوع ، فشرده و متعددی در دستور کار دارد از جمله سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل ، مصاحبه به رسانه های خارجی ، مذاکرات دو جانبه با برخی از روسای جمهوری ، سخنرانی در جمع نخبگان ایرانی و ایرانیان مقیم امریکا ،  همچنین سخنرانی در جمع دانشگاهیان ایرانی و خارجی را دارد.

صدها نفر از علاقه‌مندان ورزش‌های عجیب در «مینسک» بلاروس برای شرکت در هشتمین دوره رقابت‌های ملی پرتاب تلفن همراه گردهم آمدند.

به گزارش خبرگزاری مهر، شاید رقابت‌های پرتاب تلفن همراه در بلاروس تنها نمونه از این نوع رقابتهای عجیب نباشد اما این مسابقات ملی که هشتمین دوره خود را پشت سر گذاشت به عنوان یکی از مهمترین این رقابتها در دنیا شناخته می‌شود به طوری که شهروندان بلاروسی علاقه زیادی به این رویداد گیج کننده دارند و از طریق تلویزیون و یا با حضور در شهر مینسک از دیدن این رقابت عجیب لذت می برند.

براساس گزارش «اودیتی سنترال»، در هشتمین دوره رقابت‌های ملی پرتاب تلفن همراه مسابقاتی شامل پرتاب از راه دور و بالا انداختن دقیق برگزار می شود.

در این رقابت‌ها شرکت کنندکان باید دستگاه تلفن همراه خود را در داخل سطل‌های پلاستیکی پرتاب کنند. پرتاب کنندگان زیر نظر یک هیأت داوران قرار دارند و برندگان می‌توانند یک تلفن همراه نو به عنوان جایزه دریافت کنند.

داریوش اسدزاده، مرتضی احمدی، عزت الله انتظامی ، محمد ورشوچی، محمدعلی کشاورز، داود رشیدی، علی نصیریان و... از جمله هنرمندان قدیمی سینما هستند که عمری را پای سینمای ایران گذاشته اند.

سینمای ایران نزدیک به یک قرن سابقه فیلمسازی، شاهد تلاش بسیاری از هنرمندان و متخصصین فنی و هنری در زمینه های گوناگون بوده است. هنرمندانی که مخاطب را به گونه ای با خود همراه می کنند که با گریه هایشان می گریند و از خنده هایشان لبخند بر لبان شان نقش می بندد. آن ها شخصیت هایی را خلق کرده اند که توانسته اند سال ها در ذهن تماشاچی باقی بماند.
کیفیت و کمیت سینمای ایران حاصل تلاش ها، استعدادها و هنر این هنرمندان است. تعدادی از این هنرمندان بیش از نیم قرن است که در عرصه هنر در زمینه های مختلف فعالیت می کنند و عمر وجوانی خود را در این راه سپری کردند.
در آستانه روز سینما فهرستی از برخی هنرمندانی که بیش از سه ربع قرن سن دارند و بیش از نیم قرن در این عرصه فعالیت داشته اند، از نظر می گذرانید.

داریوش اسدزاده
متولد1302 کرمانشاه ، فارغ التحصیل دانشکده بازرگانی و دارایی، وی فعالیت هنری خود را از سال 1324در تئاتر تهران آغاز کرد و از طرف مرکز هنرهای ملی به جشنواره تئاتر پاریس اعزام شد... و بعد از مراجعت به کارگردانی تئاتر مشغول شد و در سال 1346 بنا به دعوت یکی از استودیوهای فیلمبرداری عازم مینالوتا آمریکا شد و در فیلم "در آمریکا اتفاق افتاد " به عنوان نویسنده و بازیگر فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد وی در سال 1365 به وطن بازگشت و درسینما و تلویزیون ایران مشغول شد.
سریال "خانه سبز " از کارهای مشهور اسدزاده به شمار می آید.
از جمله فعالیت های سینمایی وی می توان به این ترانه عاشقانه نیست (رحمان رضایی)، کفش های جیرجیرک دار (شاپور قریب) اشاره کرد.
جعبه موسیقی، روز شیطان، دو نیمه سیب از دیگر کارهای سینمایی اسدزاده هستند.

داریوش اسدزاده

مرتضی احمدی
متولد1303 در جنوب تهران از خانواده ای با اصـالت تفرشی به دنیا آمد . وی بازی در تئاتر را از سال 1322 با پیش پرده خوانی آغاز کرد. از کارهای اخیر او می توان به پایان دوم (یعقوب غفاری)، یک حبه قند (رضا میرکریمی)، سلام بر عشق (اصغر نعیمی)، آقای هفت رنگ (شهرام شاه حسینی)، چهل سالگی (علیرضا رئیسیان)، دل شکسته (علی روئین تن) اشاره کرد.

مرتضی احمدی

عزت الله انتظامی
متولد 1303 تهران، فارغ التحصیل دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و فارغ التحصیل مدرسه شبانه تئاتر وسینمای آلمان غربی. فعالیت هنری را از سال 1320 با پیش پرده خوانی و ایفای نقش های کوتاه در تئاتر آغاز کرد.
کمال الملک، اجاره نشین ها، شیر سنگی، در مسیر تندباد، کشتی آنجلیکا، گراند سینما، هامون، خانه خلوت، روز فرشته، روز واقعه، روسری آبی، گاوخونی، دیوانه ای از قفس پرید و حکم از کارهای خاطره انگیز وی هستند.
از کارهای اخیر وی می توان به حضور آقای بازیگر در فیلم های چهل سالگی (علیرضا رئیسیان)، راه آبی ابریشم (محمد بزرگ نیا)، زادبوم (ابوالحسن داودی)، زندگی با چشمان بسته (رسول صدرعاملی)، آتش سبز (محمدرضا اصلانی)، شب (رسول صدرعاملی) اشاره کرد.

عزت الله انتظامی

محمد ورشوچی

محمدعلی ورشوچی متولد 1304 تهران فعالیت هنری را از تئاتر مدرسه (کلاس چهارم) آغاز کرد. فعالیت حرفه ای وی از تئاتر مینا آغاز شد. او با همکاری دوستش نعمت الله گرجی یک گروه تئاتر تاسیس نمود و با این گروه به شهرهای مختلف سفر کرد و به اجرای نمایش پرداخت. بعدها به دعوت احمد رحیمی به تئاتر جامعه باربد رفت و بیست سال در آنجا فعالیت نمود. او بعدها به سینما و تلویزیون نیز راه یافت. بازیگر ، آقای شانس، من زمین را دوست دارم، خانه خلوت، ای ایران، سال های خاکستری، گراند سینما، تحفه ها از کارهای سینمایی و شب دهم، پهلوانان نمی میرند، دزدان مادربزرگ و هزار دستان از کارهای تلویزیونی وی هستند.

محمد ورشوچی

میر محمد تجدد
متولد سال1308 تهران وی فوق دیپلم فنی است و بازی در سینما را از سال 1344 با فیلم "گل شیطان " به کارگردانی "ترنس یانگ " آغاز کرد از کارهای وی در دهه اخیر می توان به قتل آنلاین (مسعود آب پرور)، جنایت ، شیفته (محمدعلی سجادی) اشاره کرد.
جنایت، پرواز از اردوگاه، افسانه مه پلنگ ، گروهبان و سرب ازجمله دیگر فیلم های این بازیگر به شمار می روند.

فخری خوروش
متولد 1309 کرمانشاه ، دارای مدرک تحصیلی دیپلم دانشسرا شروع وی بازی در تئاتر را از سال 1335 آغاز کرده و نمایش عمده او می توان به امیرارسلان نامدار اشاره کرد وی بازی در سینما را از سال 1334 با فیلم برای تو آغاز کرد از جمله کارهای وی در این اواخر می توان به یک بوس کوچولو (بهمن فرمان آرا)، تارا و تب توت فرنگی (سعید سهیلی) و بگذار زندگی کنم (شاپور قریب) اشاره کرد.

فخری خوروش

محمد علی کشاورز
متولد 1309اصفهان، فارغ التحصیل هنرستان هنرپیشگی تهران و دانشکده هنرهای دراماتیک، آغاز فعالیت هنری از سال 1339 با حضور در نمایش ویلن ساز کره مونا، از عمده نمایش هایی که کشاورز در آنها ایفای نقش کرده، می توان به آنتیگون، آندورا، ادیپوس شهریار،اشباح و... اشاره کرد. کشاورز از سال 1347 به تلویزیون رفت و کارگردانی هنری قسمت هایی از یک سریال را به عهده گرفت. و بازی در سینما را از 1343 آغاز کرد. وی در آثار ارزشمندی چون کمال الملک، مادر، هزار دستان و... به ایفای نقش پرداخته است.
رگبار، مردی که موش شد ، کفش های میرزا نوروز، ناصرالدین شاه آکتور سینما ، دلشدگان ، زیر درختان زیتون از کارهای سینمایی و سلطان و شبان ، گرگ ها و پدرسالار از دیگر کارهای تلویزیونی شاخص او هستند.

محمد علی کشاورز

توران مهرزاد
متولد سال 1309 تهران وی بازی در تئاتر را از سال 1323 و بازی در سینما را از سال 1347 با "تنگه اژدها " به کارگردانی "سیامک یاسمی " شروع کرد. فعالیت در رادیو را از سال 1336 و دوبله را از سال 1338 آغاز کرد.
«هامون»، «پری» و «لیلا»(داریوش مهرجویی) از آثار شاخص این بازیگر در سینما به شمار می آیند.
از آخرین فعالیت های وی می توان به عینک دودی (ایرج طهماسب)، قرمز (فریدون جیرانی) و... اشاره کرد.