به گزارش «تابناک»، محاسبات نشان می‌دهد، اعدادی از این دست به معنای غیبت شصت تا هفتاد برابر نمایندگان مجلس شورای اسلامی نسبت به نمایندگان مجلس نمایندگان در کشور‌های دیگر همچون آمریکاست.

بنا بر این گزارش، در حالی که نمایندگان مسائلی مانند پیگیری کارهای مردم، پیگیری امور اداری، سرکشی به حوزه‌های انتخابیه و گاه نیز به دلیل دیرکرد در پرواز‌ها و یا حتی دیر رسیدن ماشین را دلیل غیبت‌های خود اعلام می‌کنند، حضور پررنگ‌تر آن‌ها نشان می‌دهد، ‌اگر اراده محکمی برای حضور در مجلس‌ باشد، آمار غیبت نمایندگان به طور جدی کاهش خواهد یافت؛ برای نمونه، در حالی که غیبت 80 تا 90 نماینده رو به عادی شدن می‌رود، در جلسه رأی اعتماد به کابینه یازدهم، شمار غایبان به کمتر از پنج نفر و در جلسه رسیدگی به استیضاح وزیر سابق علوم، تعداد غایبان به کمتر از بیست نماینده رسیده است.

اما هر چه در موضوع غیبت نمایندگان به جلو می‌رویم، زوایای پنهان دیگری از این ماجرا آشکار‌تر می‌شود. روز گذشته، یکی از نمایندگان مجلس با حضور در غرفه تابناک در نمایشگاه مطبوعات، ادعاهای جالبی در این خصوص داشت.

عبدالوحید فیاضی، نماینده نور در این باره به تابناک گفت: مجلس یکی از ارکان اصلی نظام است و باید به گونه‌ای رفتار کند که اگوی رفتاری مناسب برای سایر نهاد‌های کشور باشد. نمایندگان باید بیش از هر چیز دیگر، این موضوع را مد نظر گیرند و با حضور مستدام در مجلس از طریق مجلس و قانون پیگیر مطالبات موکلین خود باشند.

این نماینده مجلس گفت: یکی از دلایلی که نمایندگان در صحن حاضر نمی‌شوند، کثرت تعداد جلسات در طول ماه است. نمایندگان به جای اینکه در صحن باشند، باید در کمیسیون‌های تخصصی و پشت میز‌های کاری خواسته های مردم را پیگیری کنند و دقت و نظارت قوی‌تر بر مسائل داشته باشند؛ بنابراین، حضور در صحن مانع از انجام این کارهاست.

این نماینده افزود: البته نظارت آنچنانی هم برای حضور ـ غیاب نمایندگان وجود ندارد؛ برای نمونه، در گذشته ما نماینده‌ای داشتیم که چهار ماه به مجلس نیامد. این نماینده نه تنها از سوی کسی موآخذه نشد، بلکه اکنون در کسوت وزیر است.

اما در همین سخنان کوتاهی که این نماینده مجلس کرده، چند نکته نهفته است؛ نخست اینکه اگر با این گفته نماینده که تعداد جلسات زیاد است، نمایندگان دیگری نیز موافق باشند، به این معنااست که برخی از نمایندگان به جلسات صحن علنی به دید اتلاف وقت نگاه می‌کنند و حضور یافتن یا نیافتنشان را در مجلس مهم نمی‌دانند.

از سوی دیگر، نظارت بر رفتار نمایندگان آنچنان ضعیف است که نماینده‌ای می‌تواند چهار ماه در مجلس حضور نداشته باشد و همچنین از سوی هیچ مرجعی ارزیابی نشود.

این در حالی است که بنا بر آیین‌نامه داخلی مجلس، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، ‌سی روز در سال ‌تعطیلات تابستانی دارند که زمان آن با تشخیص مجلس تعیین می‌‏شود‌ و همچنین هیأت رئیسه می‌‏تواند در تنظیم برنامه جلسات علنى و کمیسیون‏‌ها به ‏گونه‏‌اى عمل کند که نمایندگان در هر ماه یک هفته کارى ‌براى رسیدگى به وظایف نمایندگى فرصت داشته باشند تا برای سرکشی به حوزه‌های انتخابیه خود بروند و در صحن علنی مجلس نباشند.

‌در این باره باید گفت، نمایندگان همچون دیگر کارمندان دولت، هر سال یک ماه حق استفاده از مرخصى با حقوق را دارند‌ که استفاده از مرخصى ضرورى بدون حقوق نیز‌ با موافقت هیأت رئیسه، حداکثر یک ماه در سال خواهد بود و در صورت عدم استفاده، می‌‏توانند در سال‌‏هاى بعد از آن بهره گیرند.

این گزارش همچنین می افزاید، هیچ یک از نمایندگان قبل از گرفتن مرخصى نمی‌‏توانند غیبت کنند، مگر با عذر موجه از قبیل بیمارى یا حوادث غیرمترقبه‌. غیر از این موارد، هیچ نماینده‌ای حق غیبت از جلسات صحن علنی و یا کمیسیون‌های مربوطه را ندارد. نماینده‌‏اى که بیش از یکصد ساعت پیاپی یا دویست و پنجاه ساعت غیرمتوالى از اوقات رسمى جلسات مجلس و کمیسیون را بدون عذر موجه در یک سال غیبت کند، مستعفى شناخته خواهد شد.

اما بررسی‌ها نشان می‌دهد در مجلس کنونی هیچ یک از نمایندگان غیبت چهار ماه نداشته‌اند و اگر آن گونه که این نماینده ادعا کرده و نماینده‌ای بوده که اکنون در کسوت وزیر است، از بین اعضای هیأت دولت، تنها شامل رحمانی فضلی، وزیر کشور می‌شود که در سوابق وی نیز غیبت چهار ماه به چشم نمی‌خورد!

اظهارات این نماینده را در  اینجا ببینید