سال گذشته در تاریخ 26/11/1388، یک زوج جوان با سطح زندگی متوسط، همزمان صاحب چهار فرزند شدند؛ چهارقلوهایی که به همراه برکت با خود، دردسرهایی هم برای پدر و مادر جوانشان به همراه آورند.

به گزارش خبرنگار «تابناک»، این نوزادان که دو تای آنان پسر به نام‌های محمدرضا و علی‌رضا و دو تای دیگر دختر به نام‌های مریم و نرگس هستند، در نخستین زایمان این مادر جوان به دنیا آمدند.
بنا بر این گزارش، پدر این نوزادان کارمند شرکت بیمه البرز بوده و مادر به خاطر وجود بچه‌ها و مشکلاتی که هر کدام برای خود دارند، از ادامه کار بازمانده است و به تعبیری می‌توان گفت که شاید دیگر هیچ گاه نتواند بر سر کار خود بازگردد.
در این باره باید گفت، سال گذشته نیز چنین رخدادی در شهرستان دماوند روی داد و پنج قلوها به دنیا آمدند و آنچه در این زمینه مسلم است، این که دولت بسیاری از هزینه‌های مالی این فرزندان را به مدت سه سال متقبل شد که شامل کم کردن ساعات کاری پدر خانواده، آوردن پرستار برای بچه‌ها، تجهیزات برای نوزادان اعم از پوشاک، شیرخشک، خرید خانه‌ای درخور برای خانواده و ... بود.

حال استدلال چنین است که با توجه به این شرایط و با توجه به این که این چهارقلوها نیز مشکلاتی مشابه آنها دارند و تنها یک قل آنان کم است و بنا به فراخور خود امکاناتی می‌خواهند، درخواست پدر این نوزادان از دولت آقای احمدی‌نژاد این است که دست یاری‌شان را نیز به سوی این خانواده دراز کرده و باری از دوش این پدر و مادر جوان بردارند، چرا که این مساعدت ایشان می‌تواند انگیزه خوبی باشد برای این که نوزادان که ثمره وجود این مملکت هستند، با شادی و نشاط بزرگ شده و به نحو احس پیشرفت کنند.

در این باره آقای قشقاوی گفته است: منهای زحمت و رنجی که من و مادر نوزادان می‌کشیم، این مشکلات مالی و اقتصادی کودکان است که برایمان کمرشکن شده است.

وی افزود: با حقوق ماهیانه 526 هزار تومان، چگونه می‌توان هزینه یک میلیون هشتصد تا دو میلیون تومانی بچه‌ها را تأمین کرد؛ حال آن که این مقدار حقوق، هزینه پرستار بچه‌هاست. آقای قشقاوی گفت: بچه‌ها روزانه‌ نزدیک دو قوطی شیر خشک به مبلغ دوازده هزار تومان می‌خورند و هفت هزار تومان هزینه پوشکشان می‌شود.

وی همچنین گفت تا کنون این پدربزرگ بچه‌ها و اطرافیان بوده‌اند که در این راه، دست یاری به سویشان دراز کرده‌ و به فراخور حال خود، بخشی از مخارج را متقبل شدند.
پدر این نوزادان یادآور شد، با توجه به اینکه منزل شخصی نداشته و تاکنون نیز در خانه‌ای استیجاری سکونت داشته‌ایم، با وجود شش نفره شدن خانواده به اضافه پرستار، چه کسی حاضر است به ما خانه اجاره دهد و با چه قیمتی؟

این پدر امیدوار است تا به این طریق، صدای او به گوش مسئولان و به ویژه جناب آقای احمدی‌نژاد برسد؛ شاید فتح بابی باشد برای برطرف کردن مشکلات بی‌شمار آنان.

حال باید دید مسئولان دولتی و مقامات که از افزایش جمعیت حمایت کرده و «فرزند کمتر، زندگی بهتر» را تقبیح می‌کنند، برای حل این‌گونه مشکلات و نیازهای اصلی و اساسی خانواده‌ها چه تدبیری اندیشیده‌اند و چه تسهیلاتی برای ایشان در نظر گرفته‌اند