در مجله الاسلام دهلی فوریه 1937 و مسلم کرانیکل لندن 30 دسامبر 1926 م کتاب Wonderful Stories of Islam چاپ لندن ص 249 امده است :
در جنگ جهانی اول (1916م) هنگامی که عده ای از سربازان انگلیسی در چند کیلومتری بیت المقدس مشغول سنگرگیری و حمله بودند? در دهکده کوچکی به نام «اونتره» یک لوح نقره ای پیدا کردند که حاشیه اش به جواهرات گرانبها مرصع و در وسطش خطوطی به حروف طلایی نگارش یافته بود?چون آن را نزد فرمانده خود «میجر-ای-ان-گریندل» بردند?هر چه کوشید نتوانست از آن چیزی بفهمد?ولی به اینکه این لوح قدیمی است پی برد.بالاخره این لوح با چند واسطه از میجر گریندل به دست سرپرست ارتش بریتانیا «لیفتونانت» و «گلدستون» رسید.و این دو نفر لوح را به باستان شناسان سپردند. پس از خاتمه جنگ(1918م) کمیته ای متشکل از اساتید خط شناس از بریتانی?امریکا?فرانسه?آلمان و دیگر کشورهای اروپایی تشکیل شد.

پس از چند ماه بررسی در 3 ژویه 1920 معلوم شد که این لوح مقدسی است به نام «لوح سلیمانی» و سخنانی از حضرت سلیمان را در بر دارد که به الفاظ عبرانی قدیم نگشاته شده است? که این تصویر نوشته آن لوح است.

ترجمه لوح سلیمانی:


الله
احمد
ایلی
باهتول
حاسن
حاسین

یـاه احـمـد! مـقـذا = ای احمد به فریادم رس.

یـاه ایـلـی انـصـطاه= یا علی مرا مددی فرمای

یاه باهتول اکاشئی= ای بتول نظر مرحمت فرما

یاه حاسن اضو مظع= ای حسن کرم فرمای.

یاه حـاسـیـن بـارفـو= یا حسین خوشی بخش

امو سلیمان صوه عئخب زالهلاد اقتا= این سلیمان اکنون به این پنج بزرگوار استغاثه میکند

بذات الله کم ایلی= و علی{ابن ابیطالب} قدرة الله است