من این مقاله رو برای برای آن دسته از عزیزانی گذاشتم که همیشه ناشکر هستند و قدر سلامت و چیزهایی که در زندگی دارن نمی دونند

برای آن دسته از کسانی که همیشه از دوران بد کودکی و نداشتنها مینالند

برای کسانیکه در دوران بچگی از مدرسه و درس و معلم گله داشتن و فراری بودن

برای آنهای که از خدا برای چیزهای کوچیک گله میکنن و قدر نعمتهاشو نمیدونند

برای آنهای که فکر میکنن دیگه خیلی دیر شده و از آنها دیگه گذشته

برای آنهای که امیدی به آینده ندارن و لذتها و نعمتهای اطرافشون نمی بینند

برای آنهای که که منتظر معجزه ای هستن و اعتماد بنفس خودشون از دست دادند

و برای آنهایی که در زندگی صبر و تحمل از دست دادند و به آینده امیدی ندارند

و برای آنهایی که که همیشه میگویند نه, شدنی نیست, نمیشه, غیر ممکنه

و برای آنهایی که همه چیزی را گردن دیگران میاندازند و به خودشون اطمینان ندارند

و برای آنهایی که فکر میکنند باید دلیلی برای لبخند و خوشحالی داشت

و برای آنهایی که فکر میکنند دل خوش سیری چند

و برای آنهایی که به این اعتقاد ندارند که هر چیزی شدنیست