مالک بن حارث عبد یغوث نخعی معروف به «مالک اشتر نخعی» یکی از امرای شجاع و بزرگ بوده است. وی بر قوم خود ریاست داشت و در جنگ یرموک شرکت کرد و یک چشم خود را از دست داد. از شیعیان مخلص امیرالمؤمنین و از فرماندهان بزرگ و شجاع آن حضرت بود که در جنگ جمل و جنگ صفین امام را همراهی می‌کرد و رشادت‌ها و جانفشانی‌های او در این پیکارها در تاریخ مضبوط است.

امیرالمؤمنین او را به حکومت مصر منصوب فرمود و منشور حکومتی‌ای که به مالک عطا فرمود از نفیس‌ترین و ارزنده‌ترین مطالب حکمرانی و مردم‌داری و حکومت‌داری است که در نهج البلاغه نیز آمده است.
در سال 37 هجری در مسیر مصر، به توطئه و تحریک معاویه، توسط یکی از مالکان روستاهای بین راه مسموم شد و درگذشت.

امیرالمؤمنین علیه السلام از شهادت مالک بسیار متأثر گردید و فرمود: خدا مالک را رحمت کند. او برای من آن چنان بود که من برای پیامبر خدا بودم.

معاون مهندسی وکیفیت شرکت سایپا از توقف تولید خودرو زانتیا تا پایان شهریور خبر داد.
 

به گزارش خبرنگار واحد مرکزی خبر ، مرتضی شفیعی در مصاحبه ای رادیویی با بیان این که خودرو زانتیا دیگر در کشور فرانسه تولید نمی شود، افزود: از این رو در تامین قطعات این خودرو با مشکلات جدی مواجهیم.

وی با بیان این که50 درصد از قطعات خودرو زانتیا از کشور فرانسه وارد می شود و از این پس امکان واردات آن را نداریم، گفت:‌ از اول مهر با توقف تولید این خودرو فقط تعدادی بدنه برای خدمات پس از فروش تولید خواهد شد.

شفیعی اضافه کرد:‌ با سیتروئن و کیا موتورز برای تولید دو خودرو در ایران به توافق رسیده ایم.

وی با بیان این که این دو خودرو از لحاظ طراحی جدیدتر از زانتیاست، افزود: محصولی که متعلق به شرکت خودرو سازی سیتروئن است هنوز درفرانسه نیز به بازار نیامده است.

معاون مهندسی وکیفیت شرکت سایپا گفت:‌ خودرو "سراتو" جدید که متعلق به شرکت کیا موتورز است نیز جز محصولات روز این شرکت است.

روزنامه شرق نوشت:

«آخرین‌نیوز» از حضور خواهرزن «تونی بلر» در راهپیمایی روز قدس خبر داد.

بنا بر این گزارش، «لورن بوث»، فعال حقوق بشر و خواهرزن نخست‌وزیر اسبق انگلستان (تونی بلر)، در راهپیمایی روز قدس در ایران شرکت داشت.

وی در نامه‌ای خطاب به بلر، آورده است: «پیام راهپیمایی در روز قدس تهران این است که نه اسلام، که تو و دوستان اسرائیلی‌ات به خاطر عقاید جاهلی خود، باید هراسان باشید».

نظر شما در خصوص آقای احمدی‌نژاد بعد از مناظره‌ها عوض شد؟
- شاید تا یک هفته قبل از انتخابات، نظرم آقای احمدی‌نژاد بود، چون آن طرف را خطر می‌دانستم و معتقد بودم اگر سر کار بیایند، مشکل درست می‌کنند. اما بعد از مناظره‌ها وقتی احساس کردم که خیلی جوانمردانه نبود، و به علاوه آقای رضایی هم خوب عمل کرد، نظرم رفت روی آقای رضایی و اعلام هم کردم، برای اینکه بگویم نه این و نه آن. 

اشتباه سید حسن از نگاه مطهری

* در ماجرای 14 خرداد شما گفتید که آقای احمدی‌نژاد نقش داشتند. شما فکر می‌کنید عملکرد سید حسن در یک سال گذشته سوال‌برانگیز نبوده که مردم محق باشند به او اعتراض کنند؟
- اولا آقای سید حسن خمینی هیچ وقت از موسوی و کروبی طرفداری صریح نکرد و سخنی به زبان نیاورد که حاکی از حمایت از آنها باشد.
* اما تولی و تبری هر دو با هم مطرح است. بعضی وقت‌ها لازم است که اعلام برائت صورت بگیرد. و سکوت برای یک شخصیت سیاسی جایز نیست و البته این سکوت را بگذارید کنار آن عکس‌های منتشر شده از عروسی فرزند میردامادی.
- من کلا با این که براساس کارهای اطلاعاتی قضاوت کنیم، مخالفم. مراسمی از سوی اقوامشان بوده و ایشان دعوت شدند. شاید خبر نداشتند که آن آقایان می‌آیند. شاید میزبان ایشان را به میز آنها هدایت کرده. صرف این نشستن، نمی‌تواند جرم باشد.
* فقط عکس نبوده است. ضمن اینکه عکسها را خودشان منتشر کردند. این عکسها در کنار سکوتشان پس از حوادث انتخابات معنادار است.
- می‌خواهم بگویم باید حمل به صحت کنیم. شاید ایشان در آن جلسه آنها را نصیحت کرده باشد. این سکوت هم ممکن است به این دلیل باشد که چون ایشان به این طرف هم انتقاد دارد، یعنی به عملکرد مدیران بحران در بعد از انتخابات انتقاد دارد و اگر بخواهد از آنها انتقاد کند، طبعا باید از این طرف هم انتقاد کند و ممکن است مشکل‌ساز شود، صلاح را در سکوت دیده‌اند.
حالا کسی مثل من حرفش را می‌زند اما ایشان این طور تشخیص داده‌اند که حرف نزنند. البته بهتر بود ایشان با توجه به شرایط دو قطبی کشور از مواضع تهمت پرهیز می کردند.
بله، مردم انقلابی و متدین حق دارند به ایشان انتقاد داشته باشند ولی می‌خواهم بگویم اگر حالت طبیعی داشت، حداکثرش این بود که چند دقیقه‌ای شعار می‌دادند و پیام خود را می‌رساندند.
* البته الان بحث در خصوص اظهارنظرها و مواضع ایشان است. آیا مردم می‌توانند بپذیرند که ایشان به خاطر یک گروه دیگر، انتقادهای خود را از فتنه‌گران مطرح نکنند؟
- (سکوت می‌کند) حالا همین قدر که حمایت از گروههای حامی فتنه نکرد‌ه‌اند جای تشکر دارد.
* شما یکی از کسانی هستید که همیشه می‌گویید انتقاد از دولت را باید با صدای بلند گفت. قبول دارید اعلام برائت نوه امام از فتنه‌گران می‌توانست خیلی تاثیرگذار باشد؟
- بله، اگر فرد خودش به این نتیجه برسد که اعلام مواضع و برداشتش موجب رفع ظلم و خاموشی فتنه است، باید این کار را بکند.
* ممکن است موثر هم نباشد اما سکوت وی حمل بر تایید می‌باشد. کما‌اینکه شما می‌گویید ایشان از سبزها هم انتقاد دارند، اما آنچه مردم برداشت می‌کنند این است که اتفاقا انتقاد ندارد و با آنها همنشین هم شده است.
- مقداری از این برداشت ناشی از تبلیغات این طرف است. حرفم این است که ظاهرا ایشان به این نتیجه رسیده که چون از هر دو طرف انتقاد دارد، پس سکوت کند بهتر است.
* به نظر شما این عمل برداشت درست است؟
- خیر، این کار با روحیات من سازگار نیست. معتقدم ایشان باید می‌آمد و نظرش را صریح می‌گفت، هر چند دو طرف ناراحت می‌شدند.
* البته ایشان چند باری در محافل عمومی و خصوصی صحبت کرده و انتقاداتش را از دولت و جریان اصولگرا مطرح کرده است، اما ذره‌ای انتقاد از جریان فتنه دیده نشده است.
- بله، بهتر بود که ایشان اعلام موضع می‌کردند. چون برخی کارهای اینها قابل دفاع نبود. لااقل ادعای تقلب و دعوت مردم به حضور در خیابان قابل دفاع نبود. چون در یک فضای هیجانی، دعوت مردم به حضور در خیابان بالاخره منجر به درگیری می‌شود. لااقل ایشان از این دو کار می‌توانست انتقاد کند. بهتر بود که این کار را می‌کرد و... 

اعتراض و شعار مردم در برخی مراسم ها علیه مطهری

* آقای دکتر چند بار مورد اعتراض دوستان حزب‌اللهی قرار گرفته‌اید؟ اگر قرار باشد چند جمله با این عزیزان که اغلب اعتراضشان از روی دغدغه‌ انقلابی است سخن بگویید، چه می‌گویید؟
- یک بار در تشییع جنازه سردار شهید علی هاشمی بعد از نماز جمعه مورد اعتراض گروه اندک و البته خاصی قرار گرفتم. من همان زمان هم گفتم که از انتقاد و شعار دادن نماز‌جمعه‌ای‌ها ناراحت نمی‌شوم. چون اینها را انسانهای متدین می‌دانم که از روی اعتقاد سخن می‌گویند و انقلاب را همین ها حفظ کرده اند و در موقع خطر اینها وارد می شوند. من در مجلس هم خطاب به آقای حسینیان گفتم برای ایشان احترام قائلم چون از روی اعتقاد حرف می‌زنند. و به امثال آقای رسایی نیز می‌گویم هر وقت از روی اعتقاد حرف بزنید ناراحت نمی‌شوم. این جوانان نمازجمعه‌ای هر چه بگویند ناراحت نمی‌شوم. حتی اگر شعارهای تند هم می‌دادند، ناراحت نمی‌شدم.
آنجا هم شعار بدی ندادند. شعار «بصیرت، بصیرت» دادند. البته خیلی افراد هم بودند که مواضع ما را تایید می‌کردند. اما عده‌ای هم از مواضع ما ناراحت بودند. توصیه من این است که حرف‌های امثال ما را خوب بخوانند. به تیترهای روزنامه‌ها اکتفا نکنند. واقعا بروند ببینند من چه گفتم، آن وقت اگر اعتراضی بود، مطرح کنند. این همه انتقاد به آقای موسوی و آقای کروبی کردم، اینها را ندیدند اما چند تا انتقاد به دولت و حوادث بعد از انتخابات کردیم، فقط همین‌ها را دیدند. البته فضاسازی رسانه های حامی دولت نیز موثر بوده است.
من در روزهای اول بعد از انتخابات، در تلویزیون گفتم تقلبی در کار نبوده و آقای موسوی باید کلاهش را بالا بیندازد که بین دو دوره ریاست جمهوری یک فرد، 13-14 میلیون رای کسب کرده. نباید فقط تهران را نگاه کرد. باید کل کشور به خصوص روستاها و شهرهای کوچک را هم دید. اینها را آن ابتدا گفتم. منتها بعد از آن، به نوع برخورد با معترضان منتقد بودم. معتقد بودم باید اتمام حجت کرد و فرصت داد تا آنها حرفشان را بزنند. ماهم دفاع ‌کنیم و حرفهای خودمان را بزنیم. این موجب می‌شود ریزش کنند، تا آخر عده کمی باقی می‌مانند، آن وقت باتوم را ببرید بالا.
دوم اینکه تعصب نداشته باشند به اصولگرایی، دولت و شخص آقای احمدی‌نژاد، واقعا اگر می‌بینند جایی انحرافی هست مثل دوران اصلاحات واکنش نشان دهند. خیلی از کارهایی که در این دوره صورت می‌گیرد، شدیدتر از دوره قبل است.
* مثل مذاکره با آمریکا.
- بله، الان ما اطلاع موثق داریم که آقای مشایی در سفر به نیویورک در سال 88 با سفیر اسبق آمریکا در اسرائیل مذاکره کرده و اخیرا دعوتش کردند که به ایران بیاید ولی خودش نیامد. من می‌گویم در آن دوره شماها نسبت به عملکرد آقای خاتمی عکس‌العمل نشان می‌دادید، الان هم هوشیار باشید.
مثلا آنچه که در ورزش بانوان اتفاق می‌افتد آیا واقعا درست است و ضرورتی دارد؟ ماباید به سمتی برویم که مسابقات بانوان بین کشورهای اسلامی به صورت جدای از مردان و با همان لباس فرم بین المللی در ورزشگاههای ویژه بانوان انجام شود و اگر قادر به این کار نیستیم از خیر آن بگذریم اما تلاش کنیم تا به آن شرایط برسیم. این جور شرکت در مسابقات با آن لباسها و در حضور مردان که در نهایت ما را هو کنند درست نیست.
به نظرم چون رهبری گاهی دولت را تایید کرده‌اند، این تصور به وجود آمده که هر انتقادی از دولت، مخالف نظر رهبری است. در حالی که رهبری وظیفه‌ای دارد، نماینده مجلس وظیفه دیگر، مردم عادی هم وظیفه خودشان را دارند. الان در مجلس من معتقدم وقتی رئیس جمهور می‌گوید من قانون را اجرا نمی‌کنم، وظیفه داریم کاری کنیم. اگر کاری نکنیم در تاریخ خواهند نوشت که مجلس هشتم در مقابل تمایل به استبداد سکوت کرد. ما می‌رویم جلو، اگر رهبر مخالف بودند که بعید است، زیرا ولایت فقیه ضد استبداد است، هر وقت ایشان اعلام کردند، عقب می‌نشینیم. یک وقتی مصلحت بالاتری را می‌بینند، می‌گوییم چشم. مثل همان سوال قبلی درباره سخن آقای مشایی در خصوص دوستی با مردم اسرائیل. رهبری گفتند حرف اشتباهی بوده، اما مجلس هم پیگیری نکند.
من خودم اخیرا ملاقاتی با مقام معظم رهبری داشتم. اعتراض کردم به بی‌توجهی دولت به مسائل عفاف و حجاب. حدود یک ماه پیش بود. آنجا چون خود ایشان وارد بحث فرهنگی شدند من وقت گرفتم و حرفهایی را مطرح کردم. فراکسیون شاهد مجلس به حضور ایشان رسیده بودند. ایشان اظهار تاسف کردند که هنوز معادل فارسی برای کلمه فراکسیون تعیین نشده. من همین را بهانه کردم و وارد بحث الفاظ بیگانه شدم. گفتم این مشکل وجود دارد و ارشاد توجهی نمی‌کند. بعد وارد بحث عفاف و حجاب شدم و گفتم دولت توجه لازم را ندارد. بحث توجه غیر طبیعی دولت به مساله ایران باستان را مطرح کردم و گفتم من متعجبم که چه شده اینها می‌گویند ما فرزندان رستم و اسفندیار و آرشیم! در آخر گفتم ما کار خودمان را در مجلس انجام می‌دهیم، از شما درخواست داریم این آقایان را متنبه کنید. ایشان گفتند همه اینها حرفهای حقی است و سئوال از وزرا هم باید همین گونه سوالات باشد. سوالات ملی و و اساسی، نه مانند برخی سوالات که وقت مجلس و دولت را می‌گیرد. این نگاه رهبری است.
اینکه بگوییم همه ساکت باشند، نمی‌شود. اصلا با این کار ولایت فقیه هم خراب می‌شود. انگار که ولایت فقیه مانع هر اصلاحی در کشور است. اخیرا هم از ایشان سوال کردند که معنای التزام به ولایت فقیه چیست؟ ایشان گفت: اجرای احکام حکومتی. بله، در احکام حکومتی باید تبعیت و اطاعت کرد و جای چون و چرا وجود ندارد. مثل قانون مطبوعات که در زمان مجلس ششم اتفاق افتاد.
اینها هیچ کدام معنی این را نمی‌دهد که کاستی‌ها و مشکلات را ببینیم و ساکت بمانیم و نگذاریم کسی هم اظهار نظر کند. دوستان حزب‌اللهی این نگاه را باید عوض کنند. فکر نکنند هر انتقادی از دولت، مخالفت با رهبری است، مخالفت با اصولگرایی است و همراهی با اصلاح‌طلبان است. خود رهبری هم فرمود وحدت با حفظ اصول. اگر قرار است اصول از بین برود، ما بر چه وحدت کنیم؟
حالا یک عده‌ آمده‌اند می‌گویند حجاب که هیچ، مکتب ما مکتب ایرانی است،در خیلی از مسائل فرهنگی می‌بینیم سهل‌انگارند و در مسایل سیاسی هم که دنبال مذاکره با آمریکا. حالا ما مکرر بگوییم ساکت باشیم، ساکت باشیم، مبادا اصلاح‌طلبان سوءاستفاده کنند.اصلاح‌طلبان هم بودند همین کار را می‌کردند. به غیر از یکی دو مورد که واقعا با صلابت حاضر شدند. مثل صلابت در برابر غرب که ما از آن وضعیت دوران اصلاحات نجات داد. یا همتی که در انرژی هسته‌ای داشتند. این دو، سه مورد را کنار بگذاریم خیلی فرقی با دولت اصلاحات نمی‌کند. چون مشکل اصلی اصلاح‌طلبان همین مسائل فرهنگی بود چون خیلی باز بودند. خلاصه خیلی تعصب نداشتند.

*  اینکه اصلاح‌طلبان سوءاستفاده می‌کنند یا خیر چیز دیگری است. سوال ما این بود که آیا آن برخوردی که ما با دولت اصلاحات داشتیم باید با همین دولت هم داشته باشیم؟ لحن و ادبیاتی که به کار می‌بریم نباید برای دو دولت متفاوت باشد؟ بالاخره این دولت در زمان‌های مختلف بر ارزشهای انقلاب تاکید کرده است. مثلا این دولت حداقل هدفگذاری خود را بر فیلم فاخر قرار داده است. 

- آیا در عمل هم این را می‌بینیم؟ مثلا فیلم سنتوری خیلی قابل قبول نیست ولی مشاهده می‌شود که مجوز پخش را دریافت می‌کند. اگرچه اکران نشده ولی در شبکه خانگی مجوز دریافت کرده است. 

*واقعا تفاوتی بین این دو دولت وجود ندارد؟
- بحث در نقاط ضعف است و الا از نظر صلابتی که این دولت در مقابل دنیای غرب از خود نشان داده یا همتی که در مسئله انرژی هسته‌ای از خود بروز داده تفاوت اساسی با دولت اصلاحات وجود دارد. اما آن ایرادهایی که در آن دوره وجود داشت که ما به آن اعتراض داشتیم، الان هم برطرف نشده است. نقایص رفع نشده و مسیر همان مسیر است. بلکه در بعضی جاها بارزتر است. اگر فشار برخی گروهها و افکار عمومی نباشد، استعداد دولت در این مسائل بیشتر از اینهاست؛ آسان‌گیرتر هستند.
 
احمدی نژاد عوض شده است

*یعنی اباحه‌گری را به صورت ایدئولوژیک قبول دارند؟
- بله، اعتقادشان همین است. من فکر می‌کنم اساسا یک تغییری هم در آقای احمدی‌نژاد ایجاد شده است. 

* از کی؟
- ایشان وقتی در دانشگاه علم و صنعت بود، یادم هست نسبت به اینگونه مسائل حساس بود. از کسانی بود که به بدحجابی عکس‌العمل نشان می‌داد و گاهی درگیر هم می‌شد. این تیپی بود. با این عنوان شناخته می‌شد. جزء آدم‌های حزب‌اللهی که به این مسایل حساس است و عکس‌العمل نشان می‌دهد محسوب می شد. ولی بعدا نفهمیدیم چه شد که ایشان افکارش عوض شد.
در انتخابات نهم، وقتی ایشان آقای کلهر را به عنوان نماینده فرهنگی خود برای مناظره انتخاب کردند، خیلی چیزها را می‌شد فهمید. شاید ایشان نظرشان تغییر کرده، یا فکر می‌کنند برای رای آوردن نیاز است که اقشار متجدد را هم داشته باشند وباید به عنوان یک سیاست از این روش‌ استفاده کنند. 

* بالاخره اعتقادی است یا سیاسی؟
- من الان فکر می‌کنم اعتقادی است. مثلا در بحث حجاب اعتقاد دارند که وضع باید به همین منوال باشد. شاید ایشان اعتقاد به حجاب اختیاری داشته باشد. 

* تا چه حدی؟
- وقتی می‌گوییم اختیاری، دیگر نهایتی وجود نخواهد داشت. 

*یعنی اگر کسی روسری‌اش را برداشت و کشف حجاب کرد؟
- بله، سوال من این است که آقای احمدی‌نژاد با علم به اینکه اگر رئیس جمهور بیاید و در تلویزیون به اجرای قانون عفاف وحجاب اعتراض کند اوضاع حجاب‌ بدتر می‌شود که شد، چرا این کار را می کند؟ این نشان می‌دهد که وضع پوشش اسلامی جامعه برایش مهم نیست. می‌خواهم بگویم تحولاتی در ایشان رخ داده است. 

* فکر می‌کنید این تحولات ناشی از چه باشد؟ به خصوص تحولات اعتقادی، چون تحولات سیاسی در طول زمان رخ میدهد.
- فکر می‌کنم مبانی فکری ایشان قوی نیست. ایشان در مقام ریاست جمهوری با مسائل کلان کشور و با مسائل جهانی مواجه است، فکرمیکند مسائلی مانندحجاب چندان مهم نیست، غافل از اینکه ما هر مقدارهم درمسئله انرژی هسته ای و نانوتکنولوژی و ارسال ماهواره و فضانورد به فضا پیش برویم اما در مسائل فرهنگی که روح وجان انقلاب اسلامی را تشکیل میدهد گرایش غربی پیدا کنیم، آن پیشرفتها هیچ ارزشی ندارد، تیغی است در کف زنگی مست.
آدم جاهل تکلیف خودش را می‌داند و می‌گوید نمی‌دانم و به متخصص مراجعه می‌کند. اما جاهلی که خودش هم نمی‌داند جاهل است، معمولا مشکل‌ساز می‌شود. اینها اظهار‌نظر می‌کنند در حالی که صلاحیت این کار را ندارند.
الان چنین حالی در حوزه آقای احمدی‌نژاد و مشایی وجود دارد. 

تاثیر مشائی بر احمدی نژاد 

*برخی، تحولات آقای احمدی‌نژاد را ناشی از تاثیرات آقای مشایی بر ایشان می‌دانند.
- بله، آقای مشایی به گونه‌ای اثر گذاشته که برخی عقاید آقای احمدی‌نژاد را تغییر داده و نگاه ایشان را عوض کرده است. چون من با آقای مشایی زیاد بحث کرده‌ام. در شورای نظارت بر صدا و سیما حداقل ماهی یک بار باهم جلسه داریم. قاعدتا باید دو هفته یک بار باشد که خیلی اوقات ایشان تشریف نمی‌آورند.در شورای نظارت دو نماینده از دولت است (آقایان مشایی و کلهر)، دو نماینده از مجلس (من و آقای نوباوه) و دو نماینده از قوه قضائیه (آقای مظفر و نفر دیگر هنوز تعیین نشده است).
آقای مشایی در بحث‌هایی که در جلسات شورا با من یا دیگران می‌کنند، خیلی راحت حرفهای خود را می‌زنند. هیچ ملاحظه‌ای هم نمی‌کنند. من احساسم این است که ایشان نظرات ویژه‌ای دارد و از روی اعتقاد هم حرف می‌زند. 

*یعنی چه می‌گوید؟
- برداشت‌های خاصی از معارف اسلام دارند. مطالعات عمیقی در این حوزه ندارند و مطالعاتشان سطحی است، می‌آیند اظهارنظر می‌کنندو آن وقت تبدیل به این ماجراها می‌شود. 

مامورین ناجا به گناه می افتند

*می‌شود مثالی بیاورید؟
- مثلا در همین مسئله عفاف و حجاب. چند روز بعد از صحبت آقای احمدی‌نژاد در تلویزیون بود که ما گفتیم چه ضرورتی داشت که این سخنان در تلویزیون مطرح شود. اگر مشکلی وجود دارد، باید به صورت خصوصی به ناجا تذکر می‌دادند که غالبا هم به تذکرات توجه می‌کنند. حداکثر اینکه با رهبری صحبت شود و مسائل پشت پرده حل شود نه اینکه در تلویزیون این‌طور اعلام شود که بعد نتوانیم جمعش کنیم.. زیرا بعد از آن صحبتها کار خیلی سخت شد. این بدحجابها این طور دریافتند که حامی ای مثل رئیس جمهور دارند و احساس می‌کنندحکومت دو شقه است و در اجرای قانون عفاف و حجاب اختلاف نظر است. آقای مشایی اما دفاع می‌کرد و رفتار نیروی انتظامی را به رخ می‌کشید و حرف‌های عجیب و غریبی می‌زد. می‌گفت یکی از اقوام آقای احمدی‌نژاد را در خیابان دستگیر کرده‌اند و بعد آن خانم مامور که به این فرد تذکر می‌داده، خودش جوراب نداشته! آقای مشایی می‌گفت خود اینها مشکل دارند. ایشان می‌گفتند بالاخره وقتی شما یک عده خانم و آقای جوان را در ماشین ناجا مامور می‌کنی که از صبح تا عصر بروید برای این کار که موضوعش روابط جنسی است، مشکل آفرین می شود. من گفتم آقای مشایی شما دارید قیاس به نفس می‌کنید. ثانیا موضوع کارشان عدم روابط جنسی و تقوا است نه روابط جنسی. موضوع کارشان یک امر اخلاقی است. ما گفتیم بالاخره شما وضعیت فعلی پوشش اسلامی را قبول دارید یا خیر؟ اگر این راه حل درست نیست راه حل شما چیست؟ ایشان می‌گفت الان دختر و پسر دست در دست هم در خیابان راه می‌روند. اما سه سال قبل عده‌ای فریاد می‌زدند که وا اسلاما. الان دیگر عادی شده و مردم هم کاری ندارند. اینها مسائل مهمی نیست و نباید سخت‌گیری کنیم. 

دختر و پسر می توانند همدیگر را در سیما لمس کنند

البته بحث، جای دیگری بود که به اینجا کشیده شد. بحث این بودکه آقای هنرپیشه در یکی از سریالها دست روی شانه خانم گذاشته است. معتقدم بودیم که باید به صدا و سیما تذکر داده شود. مشایی می‌گفت چه اشکالی دارد، بالاخره در فیلم زنش بوده است.
به هر حال من در مجموع این طور می‌فهمیدم که ایشان نظرشان این است که همه چیز را به اختیار خود مردم بگذاریم و دولت در این زمینه‌ها هیچ مسئولیتی ندارد، همان چیزی که در سخنان آقای احمدی ن‍ژاد هم مشاهده می شود. اما توجه ندارند که اگر بخواهد این گونه باشد، نهایت ندارد. فرض کنید اگر مطمئن باشیم در حد همان روسری برداشتن است، انسان شاید- قطع نظر از شرع- بگوید اجازه بدهیم. اما این طور نیست. این می‌رود تا نقطه نهایی،‌ مثل اروپا می‌شود، شاید هم بدتر. چون ایرانیان استعداد خوبی در این زمینه دارند.
در زمان شاه به جایی رسید که خیلی از اروپایی‌ها می‌گفتند شما از ما جلوتر هستید! البته این تعبیر برای شمال تهران بود.
من با آقای احمدی‌نژاد هم بحث‌هایی کردم. اولین تذکرم برمی‌گردد به اوایل سال 85. 

نظر احمدی نژاد در باره مانتوی تنگ پوشیدن دخترها

*در چه موضوعی؟
- همین مسایل فرهنگی. من احساس کردم تا حدودی بی‌تفاوت هستند. یک نامه سرگشاده هم نوشتم.البته خودمان را توجیه می‌کردیم و می‌گفتیم شاید می خواهند ابتدا اصلاحات اقتصادی انجام بدهند تا زمینه فراهم شود بعد کاری کنند. یک بار من خصوصی خدمتشان گفتم شما می‌بینید این اوضاع حجاب را؟ ایشان جواب سربالا ‌داد و ‌گفت من نمی‌بینم!
به ایشان گفتم اصلا چرا مانتو به این شکل تولید می‌شود؟ برایش کش و کمربند می‌گذارند تا به بدن بچسبد، این چرا تولید می‌شود؟ در حالی که مانتو برای بیرون منزل است. آقای احمدی‌نژاد می‌گفت: اشکال این نیست. اشکال این است که اینها می‌آیند دو شماره کوچک‌تر را می‌پوشند! مانتوها درست است.
یک علت دیگر هم برای این نوع برخورد این است که آقای احمد‌ی‌‌نژاد آدم تیزهوشی است، قوه حدس قوی دارد، اما گاهی حدس‌هایی می‌زند که غلط است. خیلی از اعتراضها را دارای ماهیت سیاسی می‌داند. می‌گوید عده‌ای نشسته‌اند، می‌خواهند دولت را زمین بزنند؛ یک مرتبه مساله حجاب را علم می‌کنند. مساله طبیعی نیست! بعد می‌آیند و موضع می‌گیرند. چون با این پیش فرض و پیش داوری وارد می‌شود، لذا در تحلیل هم اشتباه می‌کند، می‌خواهد آن گروه سیاسی را بزند، اصل را تخطئه می‌کند. 

ماجرای کردان توطئه احمد توکلی و هاشمی

*این سیاسی بودن شاید در خصوص انتقادهای شما درست باشد! اما در خصوص علمایی مثل آیت‌الله مصباح یزدی، حجت‌الاسلام احمد خاتمی و... چه استدلالی وجود دارد؟
- قاعدتا باید بعد از اینکه این عزیزان هم اظهارنظر کردند، انتقادها را می‌پذیرفتند،اما باز هم نمی‌پذیرند. در موارد مختلف من این را دیده‌ام. در مساله آقای کردان، شروع کننده خود من بودم. حتی آقای لاریجانی آن زمان مخالف بود. آقای توکلی هم اگرچه مدرک کردان را مطرح کرد ولی خبری از استیضاح نداشت.
من سه ساعت با آقای احمدی‌نژاد ملاقات داشتم راجع به همین داستان آقای کردان. تمام حرف ایشان این بود که این موضوع کردان توطئه هاشمی و توکلی است! و شما خواهید دید که در انتخابات ریاست جمهوری آینده (انتخابات دهم) توکلی کنار هاشمی خواهد بود. مساله کردان را هم اینها علم کرده‌اند. ولی این یک توهم بود.
من هم استدلال می‌کردم که واقعا قضیه این نیست. من در این سه ساعت نتوانستم به ایشان بفهمانم که بیاید و این مساله را به سادگی حل کند. من گفتم شما کاری کن ایشان خودش کنار برود، یا خودتان عزلش کنید... هیچ کدام را قبول نکردند و محکم ایستادند تا آبروی کردان رفت.گفتیم اصلا شما بیایید ایشان را معاون یک وزیر کنید تا نیازی به رای اعتماد مجلس نباشد.
در خیلی از مسائل همین طور عمل می‌کنند. اول خیلی زود قضاوت می‌کنند که اینها سیاسی است، عده‌ای می‌خواهند مرا زمین بزنند. اما این احتمال را که عده‌ای می‌خواهند از روی دلسوزی و اصولگرایی مسائلی را مطرح کنند، هیچ وقت نمی‌دهند.
 
به نجار گفتم احمدی نژاد نمی گذارد

*در قضیه حجاب هم گفته‌اند که سیاسی است!
با اینکه اولین بار فراکسیون روحانیون مجلس مطرح کرد. اینها ملاقاتی با رهبری داشتند که خود رهبری هم تاکید کردند که این قانون عفاف و حجاب باید اجرا شود.
آقای احمدی‌نژاد هم می‌دانست که وضعیت به این شکل است و قانون باید اجرا شود اما آخرش به جایی نامعلوم رسید. جالب اینکه دولت هم برای اجرای قانون عفاف و حجاب، خوب شروع کرد. مسئولیت آن به وزارت کشور داده شد و آقایان نجار و افشار هم خوب پیگیری می‌کردند. ما از کمیسیون فرهنگی مجلس موضوع را دنبال می‌کردیم، ولی دیدیم که خوب کار کردند و بنا بود کارهای دیگری انجام شود. ما هم به کمیسیون گزارش دادیم که خوب کار کرده اند، زحمت کشیده اند؛ ولی در همان جلسه من به آقای نجار (وزیر کشور) گفتم شما از روی اعتقاد این کارها را کرده اید. ما شما و آقای افشار را می‌شناسیم و می‌دانیم که اعتقاد قلبی‌تان همین حفظ حجاب و عفاف است؛ ولی من مطمئن نیستم که آقای احمدی‌نژاد و مشایی اجازه بدهند شما این کار را ادامه بدهید و به سرانجام برسانید. (درست 10 روز مانده بود که آقای احمدی‌نژاد آن حرف‌ها را درباره حجاب و ناجا در تلویزیون بزند.)
آقای نجار کمی جا خورد. بالاخره سخن درباره مقام ارشدش بود. جمله ای گفت به این مضمون که زبانتان را گاز بگیرید. چون نمی‌خواست انتقادی به آقای احمدی‌نژاد بشود. اما من به ایشان گفتم چشمم آب نمی‌خورد که این روند ادامه داشته باشد.چون اینها را می‌شناسم. اینها این کارها را قبول ندارند و این کارها و پیگیری‌ها هم تحت فشار مجلس و افکار عمومی انجام شده است.
یک هفته تا 10 روز بعد بود که آقای احمدی‌نژاد آن حرف‌ها را در تلویزیون زد و من در کمیسیون فرهنگی به آقای نجار گفتم: دیدید به کجا رسید! 

نهی از منکر به روش خجالتی ها

*الان وضعیت اجرای این قانون در چه مرحله‌ای است؟
- الان کارهایی انجام شده است. وزارتخانه‌ها براساس همان وظایف مطرح در قانون کارهایی را دارند انجام می‌دهند. برنامه‌ریزی‌های خوبی شده است. وزارت بازرگانی وظایفی دارد، ارشاد همین طور. حتی به سراغ آموزش و پرورش هم رفته‌اند تا در کتابهای درسی تغییراتی ایجاد شود.اینها همه برنامه‌های بلندمدت است. خوب است. ولی ما در کمیسیون فرهنگی بحثمان این بود بالاخره اگر ما مصادیقی از این بدحجابی‌ها را دیدیم، تکلیف چیست؟ من مثال زدم که اخیرا در فرودگاه امام، یک خانمی تا بالاتر از آرنج، دستش برهنه بود.اینجا تکلیف حکومت چیست؟مردم که نمی‌توانند دایم درگیر شوند و کتک‌کاری کنند.بالاخره از نظر اسلام، امر به معروف و نهی از منکر در جایی که مستلزم اعمال زور است، برعهده دولت اسلامی است.
وظیفه مردم نیست. اینجا چه باید کرد؟ و اینکه شما می‌گویید اگر سازمان یافته باشد، برخورد می‌کنیم، درست نیست. چون تشخیص آن خیلی مشکل است. بالاخره الان مواجهیم و داریم می‌بینیم. اگر قرار باشد برویم تحقیق کنیم و ببینیم آیا سازمان یافته هست یا نیست و اگر سازمان یافته بود برخورد کنیم، این عملی نیست و در واقع یک راه فرار از اجرای قانون است. 

*چه جوابی دادند؟
- گفتند ما پیش بینی‌کرده‌ایم ولی فعلا به ما گفته‌اند باید نامحسوس باشد. حتی اگر خانم بدحجاب قرار بود بازداشت شود، این جلوی مردم نباید باشد. باید دنبال او برویم تا برسد به کوچه خلوتی یا خانه‌اش را پیدا کنیم.اینها حرفهایی است که عملی نیست؛ انگار که خجالت می‌کشیم نهی از منکر کنیم. در حالی که ما باید علنی بگوییم این کار وظیفه حکومت است و باید انجام شود. البته ما هم معتقد به خشونت نیستیم. ما که نمی‌گوییم اینها را بزنید. می‌گوییم با زبان خوش، به وسیله همان خانم‌ها تذکراتی داده شود. تا اینها بفهمند که نظارتی هست. ما همین را می‌خواهیم. بفهمند که دولت به این موضوع حساس است، نه به عکس.
الان فهمیده‌اند که دولت به این موضوع حساس نیست! مردم اگر بفهمند که دولت به این موضوع حساس است، 50 درصد مشکل حل می شود.
مثلا یک خانمی تحت تاثیر ماهواره‌ها و از روی هوسرانی می‌گوید من دوست دارم این طور بیرون بیایم. یا برخی به عمد بدحجاب می‌شوند که قبح آن را از بین ببرند. حکومت در اینجا وظیفه دارد. 

ماجرای تخلفات رحیمی جدی است

*در این دولت دهم با آقای احمدی‌نژاد دیداری هم داشتید؟
- خیر، الان از من شکایت هم کرده‌اند که دیگر وضع بدتر شده است. 

*واقعا آقای احمدی‌نژاد اجازه نمی‌دهند؟
- بله، اول که ایشان به شدت مقاومت کردند و اجازه ندادند که پرونده بررسی شود. فشار آوردند. اخیرا من از ریاست قوه قضائیه پرسیدم، ایشان گفتند: ما مشغولیم و داریم بررسی می‌کنیم اما بی سر و صدا. ولی ظاهرا آقای رحیمی به دادگاه نرفته است. 

* شما اطلاعاتی در خصوص تخلفات ایشان دارید؟
- من اطلاع جزئی ندارم؛ ولی از رئیس قوه قضائیه پرسیدم پرونده در چه حدی است، ایشان گفتند: قابل توجه است، تخلفات مهمی است، البته قاضی باید نظر بدهد. 

* اگر این ماجرا عقب بیفتد، شما به عنوان نماینده مجلس چه کار خواهید کرد؟
- معتقدم باید از قوه قضائیه حمایت کنیم تا جرات پیدا کند این پرونده را دنبال کند. ظاهرا ملاحظه فضاسازی دولت را می کنند. 

این دولت لیبرال است

شما فرموده بودید این دولت، لیبرال است. اگر بخواهید مواردی از مصادیق لیبرال را ذکر کنید به چه نکاتی اشاره می‌کنید؟
- اول خدمتتان بگویم، ما که انتقاد می‌کنیم نمی‌خواهیم بگوییم کارنامه فرهنگی دولت سیاه است. نقاط مثبتی هم دارد. حمایت از فعالیت‌های قرآنی در سطح کشور، تجهیز کتابخانه‌های عمومی، توسعه فضاهای ورزشی، توسعه حوزه‌های علمیه، کمک به مساجد، اینها را نمی‌توان نادیده گرفت و همین طورعدم ترویج اباحه‌گری.
یک تفاوت این دولت با دولت اصلاحات این است که در دولت اصلاحات تفکر فرهنگی‌شان که لیبرالیستی بود، ترویج هم می‌شد. روزنامه‌های حامی آن دولت این تفکر را تبلیغ می‌کردند. با برداشت خاص از آزادی، نوعی اباحه‌گری تبلیغ می‌شد. ولی امروز این مساله نیست. رسانه‌های حامی دولت مردم را تشویق به اباحه‌گری نمی‌کنند. اگر از صحبت‌ها و موارد خاص مثل صحبت آقای رئیس جمهور در خصوص حجاب بگذریم، واقعا سیاست دولت این نیست که اباحه‌گری و بی‌بند و باری را ترویج و تبلیغ کند. این تفاوت‌ وجود دارد.
اما در پاسخ به سوال شما، یکی از آن موارد، کم‌توجهی دولت به مساله فرهنگ عمومی است. ما مثلا نحوه رانندگی را یکی از مسائل فرهنگی می‌دانیم که دولت در این خصوص وظیفه دارد. یا نوع معاشرت‌های مردم با یکدیگر. 

* آقای دکتر! بحث ما در خصوص مصادیق لیبرال بودن دولت است. اینکه در حوزه‌هایی کم توجهی یا بی‌توجهی صورت گرفته، از بحث خارج است.
- بله، می‌خواستم بگویم بی‌توجهی شده، در دولت اصلاحات هم به این مسائل توجه نمی‌شد. هیچ دولتی تا به حال به مسائل فرهنگ عمومی توجه نکرده است. می‌خواهم بگویم این نقطه ضعفی است که معمولا دولتها دارند و این دولت هم دارد. برای ما مهم است که دولتی بیاید و بگوید برنامه دارم برای اصلاح وضع رانندگی در کشور.
* بله، این مسائل کاملا درست است. اما اینکه فرمودید دولت لیبرال، ‌ نگاهتان به بحث رانندگی بوده است؟
- خیر، شامل این نمی‌شود. ولی آن مواردی که ما معتقدیم نگاه لیبرالیستی وجود دارد، غیر از بحث پوشش، می‌توانم اشاره کنم به استفاده از الفاظ لاتین در کشور. من خودم یک سوالی از وزیر ارشاد مطرح کردم که چرا شما نسبت به رواج الفاظ بیگانه در کشور مخصوصا الفاظ لاتین هیچ توجهی ندارید؟ در حالی که قانون هم وجود دارد.
* واقعا این جزء موضوعات اولویت‌دار است؟
- به نظر من مهم است. در خیلی از کشورها فرهنگشان از راه زبانشان تغییر پیدا کرده و هویتشان را از دست داده اند. در همین پاکستان، زبان رسمی دانشگاه ها را انگلیسی کردند و زبان اردو فراموش شد. الان جوانان پاکستانی با زبان اردو آشنایی ندارند. زبان اردو الفبای ما را دارد. آنها قبلا قادر بودند قرآن بخوانند، اما الان نمی‌توانند. ارتباطشان با معارف اسلامی قطع شده. الان در پاکستان انگلیسی را راحت صحبت می‌کنند،.اما زبان اردو یادشان رفته است. همین طور در مالزی. در ترکیه هم که مسئله روشن است.
در ایران شرایط آن طور نیست اما می‌خواهم بگویم این گام‌های اول است. به مرور تابلوها انگلیسی می‌شود. در بسته‌بندیها کلمه فارسی را به ندرت پیدا می‌کنیم. گویی خجالت می‌کشند فارسی بنویسند. اینها مسائل مهمی است.
* پس شما معتقدید نوعی بی‌توجهی به این مسائل صورت گرفته است؟
- بله، دولت خود را در این مسائل مسئول نمی‌داند. در حالی که ما می‌گوییم وظیفه دولت صرفا تامین آب و نان و مسکن نیست.
ما که مثل سکولارها نیستیم. آنها می‌گویند دولت هیچ تعهدی نسبت به عقاید و اخلاق و فضایل مردم ندارد. دولت فقط باید معیشت مردم را فراهم کند و دخالتی در امور فردی مردم نداشته باشد و اینها را مسائل فردی می دانند.
* این نگاهی است که در دیگر حوزه‌های دولت مثل اقتصاد هم دیده می‌شود. نگاهی که هیچ نظارتی را قبول ندارد.
- اساسا شاید مشکل اساسی کشور ما چه در فرهنگ و چه در اقتصاد، فقدان نظارت است. 

می خواهند سبزها را جذب کنند

* می‌شود گفت این عدم نظارت، ناشی از کم‌کاری نیست بلکه ناشی از نوع تفکر خاص دولت است؟ مثلا در حوزه اقتصاد، ناشی از اعتقاد به اقتصاد آزاد است و در فرهنگ هم همین طور.
- بله، من فکر می‌کنم یک پشتوانه فکری و یک نگاه سیاسی در این خصوص وجود دارد. شاید دولت می‌خواهد خودش را با مردم درگیر نکند و مقابل مردم قرار نگیرد و بالاخره فکر محبوبیت خودش هم هست. فکر انتخابات بعدی است. این لااقل به شکل احتمال وجود دارد. حتی راجع به همین موضوع عفاف و حجاب یا مکتب ایران یک عده می‌گویند این جنبه سیاسی دارد و اینها دارند علامت می‌دهند برای تیپ متجددی که در مسائل مذهبی سهل‌انگار است، و به طور مشخص جذب کردن سبزها.
* شما هم این نگاه را قبول دارید؟
- من به طور قطع و یقین نمی‌توانم بگویم؛ ولی قرائنی وجود دارد که این مطلب را تایید می‌کند. حتی در اوایل دولت دهم مطرح بود که باید به گونه‌ای این سبزها را جذب کنند و دنبال این بودند که علت اینکه 14 میلیون به آن طرف رای داده، چیست؟
* این جذب برای خدمت بیشتر است یا انتخاباتهای بعدی؟
- باید خوش بین باشیم. البته می تواند برای هر دو باشد.
* فکر می‌کنید این دولت برای انتخابات آینده چه خواهد کرد؟
- اینکه نظرشان روی چه شخصی است روشن نیست. ولی در اینکه اینها برنامه درازمدت دارند تردیدی نیست. از برخی حرفهای آقای احمدی‌نژاد این طور فهمیده می‌شود که برنامه درازمدت است. مثلا ایشان می‌گویند ده سال دیگر کشوری چنین خواهیم داشت.
اصولا دل کندن از قدرت کار سختی است. در زمان آقای هاشمی هم عده‌ای تلاش کردند ریاست جمهوری ایشان تمدید شود و آقای هاشمی بماند. به طور کلی هر دولتی که می‌خواهد برود دوست دارد همفکر و همراه خودش بر سر کار بیاید.
* بعضی می‌گویند حرفهایی که آقای مشایی می‌زند، جدای از محتوای سخنان، حربه‌ای است برای داغ ماندن در رسانه‌ها، نظر شما چیست؟
- از نیت ایشان که باخبر نیستم. نمی‌شود اظهارنظر دقیق کرد. می‌شود احتمال داد. چون همه دولتها علاقه به ماندن دارند. اما می‌شود با حسن تعبیر گفت می‌خواهند راهی که برای خدمت انتخاب کرده‌اند ادامه دهند. 

ماجرای مهدویت در دولت

* ارزیابی شما در خصوص نگاه دولت به موضوع مهدویت چیست؟
- آنچه که قدر متیقن و حداقل می‌توان فهمید این است که در این موضوع افراط می‌کنند. حتی امام خمینی نیز این قدر روی بحث مهدویت تاکید نمی‌کرد. به طور غیر طبیعی بحث امام زمان(عج) را مطرح و تکرار می‌کنند. علمای بزرگ این قدر تاکید نکرده‌اند.
* تاکید زیاد روی موضوع مهدویت آسیبش چیست؟
- تاکید زیاد یک مقدار شک‌برانگیز است. آنچه که در زمینه مهدویت وظیفه داریم این است که زمینه ظهور را فراهم کنیم. تکالیفمان را درست انجام دهیم.
* جدای از این تشکیک، بوی انحراف هم می‌آید؟
- یک انحرافی که استمشام می‌شود این است که گاهی این طور فهمیده می‌شود که از نظر اینها مراجعه به اسلام‌شناسان، روحانیت و ولی فقیه در درجه دوم است. خیلی مهم نیست. بوی این مطلب می‌آید که انگار باید مستقیم از امام زمان(عج) دستور بگیریم.
اینهاست که خطرناک است و حساسیت‌برانگیز. انگار که می‌خواهند ولایت فقیه را دور بزنند. مخصوصا اگر در حرفهایشان دقت کنید تعبیر ولایت فقیه به ندرت به کار می‌رود و بیشتر از واژه ولایت استفاده می‌شود و اگر اینها را کنار هم بگذاریم، آدم شک می‌کند که شاید منظور دیگری دارند. 

عملکرد هاشمی هم اشتباه بود

* شما بزرگترین اشکال آقای هاشمی در انتخابات سال گذشته را چه می‌دانید؟
- (سکوت) ما را با آقای هاشمی درنیندازید (با خنده).
* به عنوان یک شخصیت سیاسی حتما در این خصوص نظر دارید.
- من... (سکوت می‌کند) راستش را بخواهید انتقاد اساسی در بحث انتخابات به ایشان نمی‌بینم. شاید ایرادی که وارد می‌دانم، انتشار آن نامه در آستانه انتخابات بود. معتقدم ایشان آنجا هم باز می‌توانستند تحمل کنند و نامه را منتشر نکنند. در این صورت حرفشان مسموع تر بود، اگرچه قرآن می گوید خداوند دوست ندارد کسی با صدای بلند اعتراض کند مگر اینکه مظلوم واقع شده باشد. احساسم این است که ایشان در انتخابات سال گذشته مظلوم واقع شد. وقتی در مناظره جلوی چشم 50 میلیون آدم، اتهامی وارد کنند به طوری که برداشت مردم این باشد که این خانواده دستش آلوده به بیت‌المال است و در طول این مدت اختلاس‌ شده و و بیت‌المال غارت شده، و بعد هم درخواست دفاع از خود در تلویزیون کنند و وقت داده نشود، کمتر کسی است که بتواند سکوت کند.
* شما نامه را یک اشکال دانستید.
- نه، من حرفهایشان را قبول دارم اما انتشار عمومی را اشکال می‌دانم.
* آیا این نامه سهمی هم در ایجاد درگیری‌های بعد از انتخابات داشت؟
- کم؛ بی‌تاثیر نبود، ولی آن طور نیست که اگر این نامه نبود اتفاقی نمی‌افتاد. من عامل اولیه را نحوه مناظره آقای احمدی نژاد و نحوه اعلام نتیجه انتخابات توسط وزارت کشور و بعد جشن پیروزی و صحبتهای آقای احمدی‌نژاد در آن جشن می‌دانم. این مجموعه به گونه‌ای شد که شبهه تقلب در انتخابات را تقویت و زمینه پذیرش این شبهه را ایجاد کرد. اینها به منزله هیزم بود که آقای موسوی با ادعای تقلب و دعوت مردم به حضور در خیابان ها آن را شعله‌ور ساخت. 

هاشمی دولت را به رسمی می شناسد؟

* به نظر شما آقای هاشمی دولت را به رسمیت می‌شناسد؟
- فکر کنم به رسمیت بشناسد اما انتظار داشتند به حرف‌های ایشان توجه شود.
* چه حرفهایی؟
- اولا فرصت دفاع به خانواده ایشان داده نشد و ثانیا انتظار داشتند آن راه‌حل‌های ارائه شده در نماز جمعه مدنظر قرار گیرد.
* اینکه دولتی با 25 میلیون رای تشکیل شود و آقای هاشمی در جایگاه ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام یک پیام تبریک صادر نکنند، چه پیام و برداشتی از این موضوع می‌توان دریافت؟ البته این را بگذارید کنار اخبار پنهانی که دال براین است که آقای هاشمی در واقع با آقای موسوی همراه شد و ادعای تقلب و ابطال انتخابات را تایید کرده است.
- ما باید به ظواهر حکم کنیم. اخباری که با کار اطلاعاتی از جلسات خصوصی به دست می آید نمی تواند ملاک قضاوت باشد. من از طرف ایشان نمی‌توانم سخن بگویم ولی فکر می‌کنم نظر کسانی که به نتیجه انتخابات انتقاد داشتند، این بود که این انتخابات باطل است، نه به این دلیل که آقای احمدی‌نژاد 25 میلیون رای آورده، اینها نظرشان بیشتر به مبادی آرای آقای احمدی‌نژاد بود. مدعی بودند برخی کارها مصداق خرید رای بوده است، مصداق فریب مردم بوده است.
* یعنی نگاه آقای هاشمی هم همین گونه است؟
- ایشان جایی اعلام نکرده‌اند ولی ممکن است همین باشد. قاعدتا نظر آقای موسوی همین است.
* آقای موسوی که می‌گویند تقلب شده و آرا این قدرها نیست.
- ایشان می‌گویند در شمارش تقلب شده؟
* بله.
- آخر یک بار هم گفته بودند اگر چند بار هم بشمارید باز هم می‌گویم تقلب شده، یعنی نظرشان بیشتر به نحوه مناظره و توزیع سهام عدالت و توزیع پول و... بود. اگر به شمارش اعتراض داشتند، چرا نماینده ایشان در مرحله آخر به شورای نگهبان نیامد؟ به نظرم نظرات اینها بیشتر بر این بوده که نحوه رای آوردن آقای احمدی‌نژاد مورد اشکال است.
* اما هیچ وقت این را نگفته‌اند.
- ولی اشاراتی داشته اند.
* به نظر این دلیل منطقی‌تر بود تا ادعای تقلب در شمارش آرا.
- بله، اگر دلیل محکمی داشتند بهتر بود چنانچه می‌خواستند اعتراض کنند این را می‌گفتند.
* ضمن اینکه این حرف و ادعا را باید قبل از انتخابات مطرح می‌کردند نه بعد از شمارش آرا. آقای مطهری! نظرتان در مورد موسوی چیست.
- راجع به آقای موسوی من قبل از انتخابات صحبت کردم، اما چون درباره حوادث پس از انتخابات انتقاداتی داشتم یک عده فکر کردند من هوادار آقای موسوی هستم. در حالی که حرف من چیز دیگری بود. آنها انتقاد من به برخی برخوردها با مردم و برخی سخنان آقای احمدی‌نژاد را به معنای طرفداری از آقای موسوی تلقی کردند. در حالی که سه ماه قبل از انتخابات که هنوز آقای موسوی کاندیدا نشده بود و آقای خاتمی در حالت تردید بود که بیاید یا نیاید، روزنامه اعتماد ملی مصاحبه‌ای با من کرد و گفت اگر آقای موسوی بیاید و امر دایر شود میان موسوی و احمدی‌نژاد، شما نظرتان چه خواهد بود؟ گفتم من نظر و رایم احمدی‌نژاد خواهد بود. خیلی تعجب کرد و پرسید چرا؟ گفتم برای اینکه تیپ آقای موسوی و امثال ایشان اسلامشان اسلام روشنفکری است، اسلامشان را از دکتر شریعتی و دکتر پیمان گرفته‌اند و معمولا این تیپ افراد با روحانیت مشکل دارند.
و حتی خبرنگار دلیل آورد که دوره هشت ساله نخست‌وزیری ایشان که دوره خوبی بود، من گفتم آن دلیل نمی‌شود چون اداره کشور در دوره جنگ و شرایط ویژه آسان‌تر است. هر جا مشکلی بود امام به دلیل شرایط جنگی با یک فرمان مشکل را حل می‌کرد. گرچه مدیریت ایشان در آن هشت سال در مجموع خوب بود.
این نظر من درباره آقای موسوی بود. اما آقای احمدی‌نژاد وقتی وارد فضای انتخابات شد، در مناظره‌هایی که برگزار شد من از ایشان برگشتم. گفتم نه این و نه آن، آقای رضایی. نه اینکه آقای رضایی ایده‌ال باشد بلکه بین آن 4 نفر برای ما اصلح بود.
*

اکنون که قرآن سوزی در آمریکا جنبه عملی به خود گرفت، طالبان نه تنها دستاویز محکم‌تری برای متقاعد کردن افغان‌ها برای حضور در صفوف خود را خواهد داشت بلکه صدها مسلمان افراطی خارجی نیز برای شکار سربازان آمریکایی به این گروه خواهد پیوست.

به گزارش پیمانه به نقل از فارس، تهدید به قرآن سوزی که چندی پیش به هدف انحراف افکار از سناریوی آمریکایی 11 سپتامبر و همچنین اقدام عملی برای تبدیل اسلام هراسی به اسلام ستیزی انجام شد، جنبه عملی به خود گرفت.

گرچه "تری جونز " کشیشی آمریکایی به تهدید خود عمل نکرد، اما جرقه این کار را در ذهن ده‌ها افراطی دیگر شعله ور کرد و قرآن، کتاب مقدس بیش از یک میلیارد مسلمان روز گذشته در چندین نقطه آمریکا به آتش کشیده شد.

این تهدید پیش از این که به مرحله عمل برسد، واکنش‌های زیادی را در بین مسلمانان برانگیخته بود و مردم مسلمان افغانستان در آخرین روز ماه رمضان و همچنین بعد از نماز عید فطر به نشانه اعتراض به این تهدید موهن، دست به تظاهرات زدند و در این راه یک کشته و هفت زخمی دادند.

طراحان این اقدام شنیع به تبعات آن در کشورهای اسلامی و به خصوص افغانستان که بیش از 100 هزار نظامی آمریکایی در آن مستقر هستند، آگاه بودند اما با این وجود دست به این مخاطره زدند.

"دیوید پترائوس " فرمانده نظامیان آمریکایی مستقر در افغانستان هشدار داده بود که اگر این کار عملی شود، جان هزاران نیروهای آمریکایی مستقر در افغانستان به خطر خواهد افتاد.

اکنون که قرآن سوزی در آمریکا جنبه عملی به خود گرفت، طالبان دستاویزی محکم‌تری برای متقاعد کردن افغان‌ها برای حضور در صفوف خود را خواهد داشت و پیش بینی می شود که صدها مسلمان افراطی خارجی نیز برای شکار نیروهای آمریکایی به طالبان بپیوندند.

نتیجه این عمل شعله‌ور شدن آتش جنگ و تداوم بحران در این کشور جنگ زده خواهد بود.

گرچه تبعات این کار کشتار بیشتر نیروهای آمریکایی خواهد بود، اما تداوم و بزرگ‌تر شدن بحران، بزرگترین بهانه برای حضور نیروهای خارجی در افغانستان و منطقه خواهد بود.