«واقعیت گرایی،‌ راستگویی،‌ خلاصه نویسی،‌ شهامت و شفقت» پنج اصلی است که «اسکارلت توماس» نویسنده کتاب «این جهان محزون»‌ در بین نامه ها و آثار چخوف و بیشتر از همه کتاب نامه هایش برجسته می کند.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از ایندیپندنت، نامه‌های نویسندگان بزرگ تاریخ همیشه مخاطب را با شخصی ترین واژه ها و احساسات آنها روبرو می کند و معمولاً مفسران و کارشناسان ادبی از این طریق سعی در بررسی و تحلیل تخیل و شیوه خلق این آثار می‌کنند که در این میان نامه های آنتوان چخوف که در کتابی منتشر شده است نمونه‌ای خاص محسوب می شود. در «یک زندگی در نامه‌ها»‌ چخوف دقت و جزئی ‌نگری در بازگویی مسایل مرتبط با زندگی خصوصی اش را به خوبی نشان می دهد.

او در نامه‌هایش بدون به کار بردن رقت قلب و بیان کلمات تملق‌ آمیز و مبتذل به طرز شگفت‌آوری مهربان است و در نامه‌هایی که خطاب به همسرش نوشته استعداد خود را در نوشتن مسایل مهم و بی ‌شمار به صورت طنز بدون توضیحات اضافه مطرح می کند این گونه که چخوف در نامه 27 اوت 1902 به همسرش او را «ماهی خاردار من» می‌نامد و می‌نویسد: نامه تو بسیار خشن و غیرمنصفانه بود.

نامه‌های چخوف اولین بار در سال 1924 در خارج از روسیه منتشر شد و بعد از آن هر کدام از اساتید ادبی کشورهای مختلف به گونه ای متفاوت درباره شخصیت این نویسنده روس اظهار نظر کردند و هر کتابی که درباره نوشته ها و نامه های چخوف از سوی نویسنده های غیر روس منتشر شد بیشتر درباره زندگی خصوصی و رفتارهای نویسنده روس با اطرافیان بود ولی «اسکارلت توماس» نویسنده و استاد دانشگاه کنت، چیزی متفاوت درباره چخوف می نویسد که این مطلب را مرتب در کلاس های ادبیات روسی برای دانشجویانش تکرار می کند؛ در نامه های چخوف می توان خلاصه ای از آثار قبلی و سبک و مهارت نوشتن این نویسنده خلاق را پیدا کرد که برای هر دانشجویی مفید است.

در 10 ماه می سال 1886 چخوف در نامه ای به برادرش الکساندر (این نامه در کتاب یک زندگی در نامه ها آورده نشده است)‌ بر خلاف نویسنده های دیگر که نامه هایشان را به صورت غیر رسمی می نویسند بر چیزی تکیه می کند که اسکارلت از آن به عنوان بیانیه ای رسمی یاد می کند. می توان آن را یک نثر کامل ادبی خطاب کرد که حتی می تواند در دانشگاه ها تدریس شود و برای این دلیل خود چخوف را ذکر می کند که می گوید:‌ «نوشتن بیشتر از انتقال احساسات و داده ها به فرد یا شی دیگر باید با هدف و راستگویی همراه باشد و نمی توان آن را مسئله ای ساده در نظر گرفت».

در «یک زندگی در نامه‌ها» به غیر از زندگی شخصی و حرفه ای نویسنده درباره کار طبابت، ماهی گیری،‌ سفر،‌ باغبانی، عشق و محبت به پدر و دو برادر تقریباً دائم الخمرش می توان به راحتیی عشق و علاقه شخصی نویسنده به نوشتن را احساس کرد و همانطور که زندگی عادی و معمولی خود و سفرهایش را در نامه هایش به مادر و خواهرش تعریف می کند در نامه‌نویسی به همسرش الگا نیز از سبک ادبی خاص خود در نوشتن غفلت نمی کند.

«واقعیت گرایی،‌ راستگویی،‌ خلاصه نویسی،‌ شهامت و شفقت» پنج اصلی است که اسکارلت توماس نویسنده کتاب «این جهان محزون»‌ در بین نامه ها و آثار چخوف و بیشتر از همه کتاب نامه هایش برجسته می کند. او معتقد است چخوف همیشه در نوشته هایش به این اصول وفادار بوده است و هر کسی برای تحصیل آثار چخوف بهتر است آنها را بداند و حتی وقتی کار به دفاع از رمان «باتلاق» می رسد چخوف این اصول را در نوشتن بیشتر مورد توجه قرار می‌دهد.

خود چخوف در سخنانی می گوید:‌ «نوشتن مطمئناً چیزی شبیه کار آرایشگرها یا شیرینی فروش ها نیست که با زیبایی و شیرینی سر و کار دارند بلکه موارد تلخی هم وجود دارد که نویسنده با آنها سر و کار دارد و نباید در نوشته های خود از آنها غفلت کرد...».

بسیاری لحظه‌ها می‌شد که با وجود داشتن میل نوشتن، جسارتش را نداشتم. در این اوضاع و احوال حتی اگر می نوشتم به دلم نمی‌نشست تا این که بالاخره متوجه شدم که باید مبتنی بر روایت خود سلمان، درباره زندگی اش بنویسم. اینگونه کار آسان تر شد؛ به عبارتی روایت سلمان از زندگی اش، برای این رمان یک کشف بزرگ بود.

به گزارش خبرآنلاین اغلب رسم است که فیلم‌نامه نویسان بر اساس رمان، آثارسینمایی را می نویسند و به طور معمول ادبیات سینما را تغذیه کرده است. اما نویسنده و مشاور فیلمنامه‌های «بید مجنون»، «رنگ خدا» و «زیر نور ماه»، برای نوشتن فیلم نامه‌ای براساس زندگی سلمان فارسی، ابتدا رمانی نوشته و پس از سال‌ها تلاش برای تکمیل رمان، شروع به نوشتن فیلم‌نامه کرده است. درباره این روند و کشفیات این فیلمنامه نویس، از زندگی سلمان فارسی که گویا قرار است به زودی تبدیل به یک اثر سینمایی شود، با ناصر هاشم زاده گفت و گو کردیم.

گویا قرار بر این بوده که فیلمنامه‌ای بر اساس زندگی سلمان بنویسید اما نخست رمان «او سلمان شد» را نوشتید؟

ابتدا قصد داشتم فیلمنامه سلمان را بنویسم اما وقتی دست به قلم بردم، متوجه شدم که درباره او چیز کمی می‌دانم وهمین دلیلی شد تا  کتاب های متعددی درباره این یار پیامبر(ص) بخوانم که نتیجه اش را ابتدا به صورت رمان نوشتم.

پیش از این که سلمان را بنویسید در مورد او چه تصوری در ذهن داشتید و زمانی که آن را شروع کردید، او را چگونه دیدید؟

من هم مثل خیلی از ایرانی‌ها، به سلمان، به عنوان نخستین پیشگام ایمان و مسلمانی افتخار می‌کردم، به ویژه تحول یک زرتشتی و روی آوردن وی به مسیحیت و به اسلام برایم بسیار جالب توجه بود؛ اما خواندن روایت‌های سلمان از زندگی‌اش، که بسیار هم شگفت انگیز است، باعث شد که این روایت را که یک سیر الی الله است مورد نظر قرار دهم؛  به طوری که حس کردم در حین نوشتن این رمان یک سلوک را گذراندم. در حین پژوهش درباره او و زندگی اش متوجه شدم که  سلمان یعنی آن واقعیت تاریخی که هیچ کس، جز علی (ع)، به پیامبر(ص) از او نزدیک تر نبوده است و شخصیت او گاهی در هاله‌ای از ابهام و افسانه گویی‌ها گم شده است. یعنی حول او آن قدر داستان گفته شده است که آدم تصور می‌کند که چنین شخصیتی نیست. در حالی که نقل‌های حدیثی و اقوال تاریخی غیراین را ثابت می کند.

بر این اساس با اهمیتی که سلمان در تاریخ اسلام، به ویژه برای ما ایرانیان، دارد، کسی که به سراغ سلمان می‌رود باید خیلی مجهز باشد و نسبت به ایمان او آگاهی داشته باشد. از سویی شخصیت سلمان آن قدر گسترده، جامع، شگفت انگیز و زیبا بود که به من جسارت داد تا در موردش بنویسم.

پژوهش روی این پروژه چقدر زمان برد؟

سه سال و به صورت غیر مستمر. بسیاری لحظه‌ها می‌شد که با وجود داشتن میل نوشتن، جسارتش را نداشتم. در این اوضاع و احوال حتی اگر می نوشتم به دلم نمی‌نشست تا این که بالاخره متوجه شدم که باید مبتنی بر روایت خود سلمان، درباره زندگی اش بنویسم. اینگونه  کار آسان تر شد؛ به عبارتی روایت سلمان از زندگی اش، برای این رمان یک کشف بزرگ بود.

یعنی « او سلمان شد» بیش از آن که رمان باشد، روایتی تاریخی است یا واقعیتی فراتر از گمان‌های فردی؟

واقعیت او خیلی فراتر از گمان‌های فردی است که نویسنده با هنر و خلاقیت بتواند جهان او را نشان دهد. جهان سلمان نسبت به هنر نویسندگی بسیار گسترده‌تر است. این گستردگی به نویسنده اجازه می‌دهد که برای نگارش فراز و نشیب‌های زندگی اش، از تخیل هم استفاده کند ولی این تخیلات باید با نوع زندگی سلمان تجانس پیدا کند واگر چنین شود نویسنده به یک توفیق رسیده است در واقع روایت من متکی به تاریخ بود.

البته این فراز و نشیب و مواجهه با شخصیتی خاص در جهان اسلام در نهایت سلمان را برای من تبدیل به الگوی مسلمان ایرانی کرد. سعی کردم در این رمان، تصویری از سلمان ارایه شود که علاوه بر تکوین، تحول شخصیت انسانی را که به تدریج با حقیقت عجین می‌شود به وضوح قابل درک کند.

و داستان شکل‌گیری فیلم‌نامه از چه قرار بود؟

در مجموع این را بگویم که اگر فیلمنامه‌های ما متکی به ادبیات به ویژه ادبیات داستانی باشد، سینمای ایران نیز قوی تر می‌شود؛ مانند اغلب فیلم‌های مطرح غربی. در مورد تبدیل رمان «او سلمان شد» به فیلمنامه، خیلی سخت است از چیزی که نوشتم دفاع کنم. چون بیشتر مشاور فیلمنامه بودم تا فثیلم نامه‌نویس.

اما به هر حال، زمانی که می خواستم رمان را بنویسم، از دیدگاه یک فیلمنامه نویس، قلم به دست گرفتم. طوری که گاهی در نوشتن رمان،  حال فیلمنامه‌نویسی بر من غلبه می‌کرد و به نوعی، برش‌های سینمایی را در نظر داشتم و این دوهیجان در من بوده است. یعنی توجه توامان به وجه فیلمنامه نویسی و البته وجه توصیفی‌اش، تا اثر به عنوان رمان نیز پذیرفته شود. وجود این مواد تصویری و نیز سیری که در پرداختن و معرفی سلمان مورد نظر قرار گرفت و به آن اشاره کردم، برای فیلمنامه شدن رمان «او سلمان شد» خیلی قابلیت به وجود آورد.

مدارگرد شناسایی ماه، ال.آر.او در جدیدترین تصویری که از زمین گرفته، کشور ایران را نیز به تصویر کشیده است. در این تصویر که از فاصله 376هزار کیلومتری ثبت شده، دریای خزر، خلیج فارس و دریای عمان را در گوشه بالای سمت چپ تصویر به وضوح مشخص است.

به گزارش «خبر آنلاین» به نقل از اسپیس، این تصویر مربوط به 2 هفته پیش است استوای زمین تقریبا در امتداد قطر تصویر در راستای پایین ـ راست به بالا ـ چپ قرار گرفته است.

سرویس بین الملل _ وزیر بازرگانی رژیم صهیونیستی هشدار داد که اگر ایران، اقدام به اعزام امدادگران به باریکه غزه کند، مأموران این رژیم آنان را بازداشت خواهند کرد.

به گزارش «تابناک»، این مقام صهیونیستی همچنین تهدید کرده است: گسیل امدادگران ایرانی به غزه، سفری بدون بازگشت خواهد بود.

«بنیامین بن‌الیعزر» در ادامه گفته است: ما اجازه نخواهیم داد هیچ کشتی به باریکه غزه وارد شود، مگر اینکه این کشتی‌ها، نخست در بندر اشدود برای کنترل پهلو بگیرند.

او که با روزنامه «فایننشال تایمز دویچلند» گفت وگو می کرد، تصریح نموده است: این اقدامات همچون خرید بلیت یک‌طرفه است؛ «آنها می‌تواند بیایند، اما راه خروجی نخواهند داشت.»

در همین باره، «دویچه وله» نوشت: حضور کشتی‌های ایرانی در سواحل غزه می‌تواند به رویارویی خطرناکی میان جمهوری اسلامی و اسراییل بینجامد. برخی مقامات جمهوری اسلامی در هفته‌های گذشته، نه تنها خبر از اعزام دو کشتی امدادی به غزه را داده بودند، بلکه حتی سخن از آن رانده بودند که این کشتی‌ها توسط سپاه پاسداران اسکورت خواهند شد.

از سویی، ایران در روزهای گذشته، گسیل کشتی به باریکه غزه را پس گرفت.
در این باره، محمد جواد جعفریان، رئیس سازمان جوانان جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی در روزهای گذشته گفت: سفر یک کشتی امدادی برای کمک‌رسانی به ساکن نوار غزه که قرار بود پنجشنبه سوم تیر ماه انجام شود، تا یکشنبه، ششم تیر ماه به تعویق افتاده است. وی دلیل این تعویق را «برخی ناهماهنگی‌های بین المللی و تغییر نوع اقلام کمکی» دانسته بود.

این پایگاه خبری آلمانی افزود: به گفته ناظران سیاسی، ایران با فرستادن سلاح به حماس از تسلط این گروه بر باریکه غزه حمایت می‌کند.

به گفته مطبوعات داخلی، حال برخی سیاستمداران و امداگران ایرانی، درصدد‌ند که از طریق یک کشتی لبنانی به غزه وارد شوند، حال آن که ارتش اسراییل با حمله به یک ناوگان کمک‌رسانی در اوایل ماه ژوئن، ? نفر از امدادگران ترک را کشت.

این گزارش می افزاید: وزیر بازرگانی رژیم صهیونیستی تأیید کرد که دولتش با ایجاد برخی تسهیلات از شدت محاصره غزه کاسته و از این پس، فرستادن مواد ساختمانی به باریکه غزه، مجاز خواهد بود.

«الیعزر» گفته است: «اگر ارسال بتون برای بازسازی ساختمان‌ها باشد، هیچ‌گونه مانعی نیست، چرا که ما می‌خواهیم نشان دهیم، مشکل غزه کمک‌های بشردوستانه نیست.»!

این مقام رژیم صهیونیستی همچنین در واکنش به تقاضای هفته پیش «گیدو وستروله»، وزیر امور خارجه ‌آلمان _ که خواهان «لغو کامل محاصره باریکه غزه» شده بود _ گفت: «ما درباره مسایل امنیتی آلمان، به مقامات این کشور توصیه‌ای نمی‌کنیم، اما در مقابل نیز انتظارات مشابهی داریم.»

تبریز ـ خبرگزاری مهر: کندوان یکی از سه روستای صخره‌ای جهان است که این موجب جذابیت بی‌نظیر آن شده است؛ اما نصب انواع تابلوهای تبلیغاتی و ساخت و سازهای بی‌رویه با مصالح ناسازگار با بافت روستا خطراتی است که روستای صخره‌ای کندوان را تهدید می‌کند.