زمانی که افزایش جریمه های رانندگی اعمال شد، منتقدان این قانون، عمدتا از دو منظر به آن خرده می گرفتند؛ نخست آنکه جریمه های در نظر گرفته شده بسیار سنگین هستند و تناسبی با درآمد متوسط جامعه ندارند و بعد آنکه رویکرد افزایش جریمه را با توجه به فرهنگ ترافیکی رایج در کشورمان به مسکنی تشبیه می کردند که دیر یا زود اثرات آن تمام خواهد شد؛ آیا تلفات سنگین تعطیلات اخیر موید این دیدگاه هاست؟

به گزارش «تابناک»، به گفته فرمانده پلیس راهور، از آغاز موج سفرها به مناسبت فرارسیدن عید فطر، از چهارشنبه گذشته تا دیروز، 130 نفر از هموطنانمان در تصادفات جاده ای جان باختند تا در قیاس با آمار فوتی های زلزله مخرب آذربایجان شرقی، بار دیگر دریابیم که حوادث مترقبه در کشورمان به مراتب بیش از انواع غیر مترقبه ویرانگر هستند.

این در حالی است که سرهنگ محمدرضا مهماندار، در ادامه با اشاره به رخداد 89 فقره تصادف فوتی و 616 فقره تصادف جرحی در این تعطیلات می افزاید: «در این مدت حدود 6 هزار و 200 دستگاه خودرو و موتورسیکلت متخلفان توقیف و گواهینامه 260 راننده متخلف -که میزان نمره منفی آنها به بیش از 30 نمره رسیده بود- نیز ضبط شده است»؛ با یادآوری این نکته که طرح ویژه پلیس راهنمایی و رانندگی برای تعطیلات عید سعید فطر تا پایان امروز ادامه داشته که تعبیر آن می‌تواند نتیجه ناخوشی چون افزایش تلفات را در پی داشته باشد.

وی با اشاره به اینکه برابر اعلام قبلی، در این مدت با تخلفاتی مثل تجاوز به چپ، سبقت غیرمجاز و تردد در شانه خاکی به طور جدی برخورد کرده اند، گفت: «همچنان خستگی و خواب آلودگی، عدم توجه به جلو و عدم توانایی در کنترل وسیله نقلیه با بیش از 35 درصد، بیشترین علت وقوع تصادفات بوده است و پس از آن تخطی از سرعت مجاز با 21 درصد و انحراف به چپ با 17 درصد در صدر علل رخداد تصادفات بوده‌اند.»

فرمانده پلیس‌راه کشور در پایان از احضار رانندگانی که تخلفات حادثه‌ساز و تجاوز به چپ داشته و یا شانه خاکی رفته‌اند خبر داده و گفت: «برابر اعلام قبلی، این دسته از رانندگان متخلف از طریق دوربین‌های ثبت تخلف، دوربین‌های نظارتی، ماموران کنترل نامحسوس و بازرسان کنترل نامحسوس شناسایی شده‌اند و پس از پایان تعطیلات احضار شده و خودروی آنها توقیف می‌شود.»

بدین ترتیب کارنامه عجیب و غریب و البته سیاهی از عملکرد ترافیکی‌مان در چند روز گذشته شکل می‌گیرد که قابل تعمیم به کل سال نیز هست؛

این در حالی است که شهریور ماه امسال از نظر سفرهای تابستانی دارای ویژگی خاص و متفاوت از سالهای گذشته است چرا که در یک ماه باقی مانده از تعطیلات تابستانی، به رغم پشت سر گذاشتن تعطیلات 5 روزه عید فطر، تعطیلی 5 روزه اجلاس سران جنبش عدم تعهد در تهران هم در پیش است که افزایش شمار سفرها را در پی خواهد داشت تا جایی که به گفته سردار اسکندر مومنی، رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی، بیشترین حجم سفر در شهریور‌ماه امسال پیش بینی می شود که حتی با سفرهای انجام شده در ایام نوروز هم برابری می‌کند.

بدین ترتیب فاجعه خاموشی در حال تکوین است که پلیس با نهایت توانش برای مقابله با آن به میدان آمده و قانون گذار هم با وضع جرایم سنگین، به جنبه بازدارندگی رانندگان از تخلف، توجه نموده اما فارغ از سهم خودروهای نا ایمن و یا جاده های غیر استاندارد، بزرگترین مانع در تحقق آن، من و شمایی هستیم که پشت فرمان خودرو می نشینیم؛ امثال مایی که هم به کیفیت خودروها و جاده ها -البته به حق- ایراد وارد می دانیم اما با رغم آگاهی از مبلغ گران جریمه، حتی در بستن کمربند ایمنی هم تعلل می کنیم؛ همان جایی که 50 هزار کمربند بسته نشده به چشم ماموران راهنمایی و رانندگی نشسته است و خدا می داند که چه مقدار از آن نادیده مانده است.

کافی است بار دیگر به جدول تخلفات ثبت شده در چند روز (و نه چند ماه یا سال) اخیر نگاهی بیندازیم تا دستمان بیاد که چند تخطی از سرعت مجاز، چه میزان سبقت غیر مجاز و ... به آمار راه یافته اند تا یادمان بیاید که خیلی هایمان بارها و بارها راهکار مقابله با تلفات سنگین جاده ای را فرهنگ سازی دانسته ایم؛ براستی برای مقابله با این حجم از تخلف چه کاری باید انجام داد تا فرهنگ سازی لقب بگیرد؟

توقیف شش هزار و 200 وسیله نقلیه متخلفان در چند روز را چگونه می توان توجیه کرد وقتی که بدانیم این آمار بزرگ هم نتوانسته که مانع از آسیب رسیدن و جان باختن 1000 نفر از هموطنانمان شود؟

آیا وقت آن نرسیده که این کارنامه سیاه را نصب‌العین کنیم تا شاید رویکردمان در سفر از زمان رسیدن به مقصد به سالم رسیدن تغییر کند؟

بیایید قدم نخست را با حذف برخی پرسشهای رایج از ادبیات ترافیکی‌مان آغاز کنیم؛ سوالاتی مانند: «تا فلان جا چند ساعت راه است؟» یا «کی می‌رسیم» و ... .