مصاحبه با نویسندگان وبلاگ های مادر شوهر و آوای سبز؛

نویسنده وبلاگ مادرشوهر: فکر میکنم بعضی از دوستان با خوندن وبلاگم به مادرشوهر خودشون امیدوار شدن و احساس خوشبختی می‌کنن که جای من نیستن. البته نمی‌خوام فضای وبلاگم ناراحت کننده باشه و سعی میک‌نم انرژی منفی منتقل نکنم و گاهی متأسفانه این انرژیه منتقل می‌شه دیگه....چون درد مشترکه./نویسنده آوای سبز: اگر روزی پادشاهان کمی ‌عادلتر لباس درویشان را می‌پوشیدند و به صورت ناشناس به جمع مردم می‌رفتند تا وضعیت رعایا و زیردستان را بدون واسطه ببینند، امروز به مدد اینترنت و تکنولوژی می‌توان بدون هیچ زحمتی از وبلاگ به عنوان جایگزین لباس درویشی و مبدل استفاده کرد.

سرویس اجتماعی ـ وبلاگ پدیده‌ای اجتماعی در فضای سایبر است که تا پیش از پدید آمدن شبکه‌های اجتماعی نظیر فیس بوک، توییتر، گوگل پلاس و... از استقبال بسیاری برخوردار شده بود و کاربران فضای وب با ایجاد یک وبلاگ نسبت به انتشار عقاید، علایق و دیدگاه‌های خود اقدام می‌کردند و مخاطبان از این راه، با نویسنده ارتباط برقرار کرده و نویسنده نیز از دیدگاه‌‌های ارسالی آنان بهره می‌برده است؛ البته ناگفته نماند که هنوز هم به رغم وجود شبکه‌های اجتماعی، باز هم افرادی هستند که مایلند ناشناس به انتشار مطالب و نوشته‌های خود بپردازند.

به گزارش خبرنگار «تابناک» اجتماعی، گذشته از یکسری کلیات درباره وبلاگ و کاربردها و... در ایران وبلاگ و وب‌لاگنویسی از استقبال بسیار خوبی برخوردار بوده و کاکردهای آن نیز از همین مهم حکایت دارد؛ از وبلاگ شخصی خبرنگاران گرفته تا ایجاد یک وبلاگ برای تخریب و توهین به برخی افراد و حتی شخصیت‌ها گرفته تا ایجاد وبلاگ برای انتشار روز نوشت و خاطرات، وبلاگ برای بازنشر نواهای موسیقی و دانلود آن‌ها گرفته تا ایجاد وبلاگ برای تخلیه درون از گرفتاری‌‌ها و مشکلات اجتماعی و خانوادگی و ابراز علاقه نسبت به یک چیز و یا فرد خاص و همچنین وبلاگی برای انتشار مقالات و نوشته‌های تخحصصی و علمی‌ و ... و حتی وبلاگی برای درد دل با فرزند کوچک یا فرزندی که هنوز به دنیا نیامده، همه و همه نشان از اثرگذاری این پدیده در جامعه ایرانی و جایگاه آن در میان کابران فضای سایبری در ایران حکایت دارد.

بنا بر این گزارش، نخست به بررسی کلی پدیده وبلاگ می‌پردازیم:

اینترنت امکانات و ابزارهای متعددی را به منظور ارایه خدمات و سرویس‌ها در اختیار علاقه‌مندان می‌‌گذارد.
یکی از ویژگی‌های بسیار جذاب اینترنت ارایه سرویس‌ها و خدماتی است که شما را قادر می‌سازد با مخاطبان خود ارتباطی پویا و متقابل برقرار کرده و از نقطه نظرات آنان درباره یک مطلب، آگاه شوید.

در این راستا، هر یک از کاربران می‌توانند دانش و تجارب خود را در اختیار دیگران قرار داده و خود نیز به عنوان عضوی از یک جامعه شبکه ای مطرح شوند.

فرض کنید ابزاری ارزان قیمت برای انتشار مطلب در اختیار هر نویسنده و یا صاحب قلمی‌ باشد که بتواند با بهره از آن عقاید، اخبار، دیدگاه‌ها و نقطه نظرات خود را در رابطه با موضوعات مورد علاقه، بدون محدودیت‌های مرسوم بیان کند.

بشریت در چند سال گذشته، قدم در دنیای جدیدی گذاشته که بدون شک یکی از مهمترین دستاوردهای آن، تحول و دگرگونی اساسی در ارتباط با نحوه نشر اطلاعات است.

وبلاگ (‌Weblog‌) و یا بلاگ (‌Blog‌) نمونه ای در این زمنیه بوده که با توجه به ماهیت اینترنت، ویژگی دو طرفه بودن وب و تنوع خواسته استفاده کنندگان، در کانون توجه علاقه‌مندان قرار گرفته و ما امروزه شاهد رشد و گسترش چشمگیر آنیم.

واژه بلاگ از جمله واژه‌های جدیدی است که قدم در عرصه ادبیات جهانی اینترنت گذاشته است.

تاریخچه وبلاگ و وبلاگ نویسی

برخی بر این باورند هستند که اولین وبلاگ توسط «تیم. برنرزلی» (‌مخترع وب‌) ایجاد شد که در آن، وی به سایت‌های جدیدی که در آن زمان ایجاد و روی اینترنت فعال می‌شدند، اشاره می‌نمود.

دومین وبلاگ توسط «Marc Andreessen"s» در NCSA ایجاد شد که وی نیز در آن عملیاتی مشابه وبلاگ برنرزلی را انجام می‌داد (‌تا اواسط 1996‌).

در فاصله میان سال‌های 1996 تا 1997 که از آن به عنوان «انفجار وب» نام برده می‌شود، چندین وبلاگ جدید دیگر نیز ایجاد شد.

از وبلاگ‌های اولیه می‌توان به وبلاگ متعلق به Dave Winer (‌اخبار مربوط ing‌)، وبلاگ Barger و Cameron Barrett، اشاره نمود. محتویات وبلاگ‌های اولیه بیشتر شامل مجموعه ای از لینک‌ها و توضیحاتی بود که متناسب با علاقه نویسنده، ایجاد می‌شد.

در ادامه وبلاگ نویسان، علاقه‌مند به ایجاد وبلاگ‌هایی شدند که در آن مطالبی را درج می‌نمودند که خود تمایل به خواندن آن را در آینده داشتند (‌نظیر دفترچه خاطرات شخصی‌). بدین ترتیب، وبلاگ‌ها دارای شخصیتی خاص برای خود شدند که این شخصیت را مستقیم از مولف خود به ارث می‌بردند.

گسترش و عمومی ‌شدن وبلاگ‌ها

بیشتر وبلاگ‌های اولیه توسط طراحان وب و نرم افزار و به عنوان یک فعالیت جانبی که در منزل دنبال می‌نمودند، ایجاد و محتوا و ماهیت اطلاعاتی آنان در رابطه با توانمندی و پتانسیل‌های فن آوری‌هایی بود که در آن زمان یکی پس از دیگری مطرح می‌شدند.

تعداد وبلاگ‌ها در آغاز بسیار اندک و محدود بود تا این که در سال 1999 با راه اندازی چندین سرویس رایگان و یا ارزان قیمت د ررابطه با وبلاگ و وبلاگ نویسی، تعداد آنان رو به افزایش نهاد. سرویس‌هایی نظیر: Pitas, Livejournal، Blogger و EditThisPage.com، نمونه‌هایی در این زمینه ‌اند که البته پرشین بلاگ، بلاگفا، پارسی بلاگ، میهن بلاگ و... نمونه‌های داخلی آن هستند.

تا اواسط سال 2000، بیش از یک‌هزار وبلاگ ایجاد و این رقم تا اواسط سال 2002 به بیش از نیم میلیون رسید. بر پایه آمار موجود، تعداد وبلاگ‌های ایجاد شده توسط سیستم‌های وبلاگ نویسی به بیش از چندصدهزار رسیده و هر چهل ثانیه یک وبلاگ جدید، ایجاد می‌شود.

یکی از مهمترین تحولات مهم در ارتباط با وبلاگ‌ها، تبدیل آن به یک رسانه محاوره ای بود. تعداد بسیاری از مولفین و نویسندگان وبلاگ‌ها از وبلاگ خود برای بحث در ارتباط با موضوعات مورد علاقه و یا موضوعات گفته شده توسط سایر نویسندگان در وبلاگ‌های دیگر استفاده می‌کنند و با به‌کارگیری لینک‌های متعدد،امکان دنبال نمودن مباحث مورد نظر را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند. بدین ترتیت، خوانندگان علاقه‌مند، می‌توانستند در مباحثه مورد نظر شرکت و علاوه بر آگاهی از دیگر دیدگاه‌های موجود، نقطه نظرات خود را بیان و یا شخصا اقدام به ایجاد وبلاگ و دنبال نمودن مباحث مورد نظر در وبلاگ خود کنند.

از لحاظ ظاهری، شاید این وضعیت را بتوان مشابه ارتباطات «چندین نفر با چندین نفر» در نظر گرفت که تاکنون به اشکالی نظیر newsgroups (‌گروه‌های خبری‌) و یا mailing lists (‌لیست‌های نامه‌)، پیاده سازی شده است. در این رابطه یک تفاوت اساسی وجود دارد: با توجه به اینکه نطریات ارایه شده روی فضای متعلق به مولف وبلاگ ارسال می‌‌شود، پاسخ به سایر افراد ضروری نبوده و آنان پاسخ خود را با مراجعه به وبلاگ، مشاهده خواهند کرد.

یکی دیگر از تحولاتی که همزمان با رشد و گسترش وبلاگ‌ها محقق شد، مطالعه وبلاگ‌ها توسط سایر وبلاگ نویسان بود که باعث ایجاد پدیده‌ای با نام blogrolling، شد. (‌بخشی از یک وبلاگ که لیست سایت‌هایی را که مولف وبلاگ ـ بلاگر ـ آنان را به طور منظم و همیشه مطالعه و اصطلاحا به آنان سر می‌زند، مشخص می‌نماید. این بخش معمولا در بخش سمت راست و یا چپ صفحه بلاگر و یا در یک صفحه مجزا قرار می‌گیرد‌). یکی از خصایص جالب این لینک‌ها، ایجاد یک جامعه ارتباطی (‌شبکه‌ای‌) بین وبلاگ نویسان است.

وضعیت اخیر وبلاگ و وبلاگ نویسی

وبلاگ و وبلاگ نویسی همچنان روند توسعه و گسترش خود را ادامه داده و هر روز بر تعداد وبلاگ نویسان افزوده می‌گردد. جامعه وبلاگ نویسان را اقشار متفاوت جامعه تشکیل می‌دهند. (‌پیاده کنندگان نرم افزار، طراحان وب، متخصصین و کارشناسان فن آوری‌های اطلاعات و ارتباطات، معماران اطلاعاتی، روزنامه نگاران، وکلا، متخصصین آموزشی، مشاوران و محققین فن آوری اطلاعات، سیاستمداران و...‌). با توجه به جایگاه بسیار مهم وبلاگ نویسی برای روزنامه‌نگاران، دانشگاه MIT در پاییز سال 2002، اقدام به ارایه یک واحد خاص برای دانشجویان نموده است.

 فن آوری و وبلاگ

فن آوری‌ها و مهارت‌های لازم در خصوص وبلاگ‌ها به سرعت در حال تغییر و تحول است. علت این همه سرعت را می‌توان در عوامل زیر جستجو نمود:

نبود انحصار: عملیات یک وبلاگ به یک نرم افزار خاص و انحصاری و یا امکاناتی که صرفا" در اختیار یک سازمان خاص است، وابسته نیست. وبلاگ نویسان در حوزه عملکرد وبلاگ خود دارای آزادی عمل مناسبی می‌باشند و در هر زمان می‌توانند شکل ظاهری، لی اوت و یا محتویات آن را تغییر داده و یا ویژگی‌های جدیدی را بدون کسب اجازه یک مقام خاص به آن اضافه نمایند... وبلاگ‌ها بستر لازم برای خلاقیت انسان را در تمامی ‌زمنیه‌ها ارایه نموده و هر یک از ساکنین این کره خاکی قادر به شکوفایی خلاقیت خود و آفرینش محصولات متفاوت اطلاعاتی، خواهند بود.

تعداد و تنوع گسترده کاربران: تمامی ‌افرادی که در یک جامعه مدرن اطلاعاتی زندگی می‌کنند، تمایل به انتشار تجارب خود، استفاده از تجارب دیگران، دریافت بازخورد سریع نسبت به موارد منتشر شده، ارزیابی نتایج و بهبود دانش و تجارب خود را دارند (‌فردایمان بهتر از امروز و امروزمان بهتر از دیروز‌).

وبلاگ‌ها یک شبکه ارتباطی قدرتمند را ایجاد نموده و پس از طرح یک ایده و یا موضوع جدید در وبلاگ، شاهد حرکت سریع آن در شبکه ارتباطی خواهیم بود. بدین ترتیب، در صورت ارایه یک مطلب ارزشمند و صحیح، امکان استفاده از آن در سریعترین زمان ممکن برای دیگران فراهم شده و در صورتی که مطلب منتشره نادرست باشد، نویسنده آن با دریافت سریع بازخوردهای مورد نظر و بررسی آنان، می‌تواند اشتباه خود را در اسرع وقت تصحیح نماید.

ارتباط شغلی وبلاگ نویسان: شمار بسیاری از وبلاگ نویسان خود پیاده کنندگان نرم افزار هستند. در چینین مواردی آنان به عنوان وبلاگ نویس قادر به تشریح ویژگی‌های جدید یک محصول با کیفیتی مطلوبتر و با استفاده از فن‌آورهای متعدد خواهند بود.
 
چه تعداد بلاگ وجود دارد؟

Blogcount.com، از جمله مراکزی است که اطلاعات مناسب و دقیقی در رابطه با وبلاگ‌ها در سراسر جهان را جمع آوری و گزارش‌های متعددی را در این خصوص ارایه می‌نماید. در ژوئن سال 2003، تعداد وبلاگ‌ها بین 4 / 2 تا 9 / 2 میلیون، برآورد شده است؛ بنابراین، در صورتی که ظرفیت هر وبلاگ را معادل پنجاه کیلو بایت در نظر بگیریم، blogosphere ظرفیتی معادل 81 گیگابایت را خواهد داشت.

وبلاگ‌ها متعلق به چه افرادی هستند؟

بنا بر بررسی انجام شده در موسسه تحقیقاتی Jupiter، تقریبا" 2 درصد کاربران اینترنت دارای بلاگ می‌باشند. بیشتر افرادی که دارای وبلاگند، به صورت Dial-up به اینترنت دستیابی نموده و بیش از نیمی‌از آنان دارای درآمدی پایین‌تر از شصت هزار دلار در سال! می‌باشند. 70 درصد بلاگ‌ها متعلق به افرادی است که بیش از پنج سال است که از اینترنت استفاده می‌نمایند.
(‌منبع Blogging by the number‌). بیش از 50 درصد وبلاگ‌هایی که توسط موسسه بین المللی تکنولوژی و علوم انسانی، پیمایش شده، نشان‌دهنده این واقعیت است که آنان به زبان انگلیسی نوشته شده و ده زبان برتری که وبلاگ‌ها با آنان نوشته شده اند به ترتیب: پرتقالی، لهستانی، فارسی، فرانسوی، اسپانیایی، آلمانی، ایتالیایی، هلندی و ایسلندی هستند.

چه کسانی وبلاگ‌ها را می‌خوانند؟

موسسه تحقیقاتی Jupiter در بررسی خود اعلام نموده است که صرفا" 4 درصد از کاربران اینترنت، اقدام به مطالعه و خواندن وبلاگ‌ها می‌نمایند. وبلاگ‌ها، عموما" توسط مردان خوانده می‌شوند (‌60 درصد مردان و 40 درصد زنان‌). کاربران خانگی اینترنت که مجموع درآمد آنان بیش از شصت هزار دلار در سال است، 61 درصد از خوانندگان وبلاگ‌ها را تشکیل می‌دهند. بیش از 54 درصد از گزینه Dial-up و 45 درصد از گزینه Broadband برای دستیابی به اینترنت استفاده می‌نمایند. 73 درصد از خوانندگان وبلاگ‌ها بیش از پنج سال است که از اینترنت استفاده می‌نمایند. (‌منبع: Blogging by the Numbers‌)

نکاتی جالب در رابطه با وبلاگ‌ها

بیش از ده هزار Domain ثبت شده در ریجستری whois دارای واژه "blog" است.

بلاگ‌ها به طور متوسط در هر سه روز یک مرتبه بهنگام می‌‌شوند. (‌بر پایه مطالعه غیررسمی ‌ارایه شده توسط BlogCount‌)

بنا بر بررسی موسسه تحقیقاتی Nielsen/NetRatings، در ماه می ‌سال 2003، LiveJournal، شصت و پنجاهمین رتبه را در بین سایت‌های متداول روی اینترنت به خود اختصاص داده بود. (‌هر ده روز یکصد و هشتاد و چهار هزار بازدید کننده‌)

گذشته از مطالب کلی بالا درباره اصل پدیده وبلاگ، در همین زمینه، «تابناک» اجتماعی به سراغ دو وبلاگنویس با دو کارکرد رفته که مصاحبه نویسندگان این وبلاگ‌ها به شرح زیر است:

نفر نخست، وبلاگ نویسی است که به فرهنگ و معضل رایج در خانواده‌ها می‌پردازد و آن چیزی نیست، جر مشکلات میان مادرشوهر و عروس!

مصاحبه «تابناک» با نویسنده در این باره چنین است:

* توضیح کوتاهی درباره خودتان بفرمایید از تحصیلات و... ؟

ـ بنده 26 سالمه و مدرک کارشناسی دارم. گهگاهی یه چیزایی توی ذهنم میاد که حس می‌کنم حیفه با بقیه شریک نباشم!

* چه مدت است که ازدواج کرده‌اید؟

ـ نزدیک سه سال.

* آشنایی شما با وبلاگ چگونه شکل گرفت؟ قبلا وبلاگ داشته‌اید؟ اگر داشته‌اید چه بوده است؟

ـ یک بار با شوهرم از بیکاری نشستیم پای اینترنت و اسم خودمان را سرچ کردیم که دیدیم یکی از اقوام وبلاگ دارد. دیگه اون شب ما هم خواستیم که وبلاگ داشته باشیم. برای همین، یک وبلاگ به افتخار شوهرم درست کردم که هنوز هم گاهی در آن چیزهایی می‌نویسم.

* چه شد که به سراغ وبلاگی با این مضمون آمدید؟

ـ‌ مادرشوهر من خیلی وقت‌ها حرفایی می‌زنه که ناراحتم می‌کنه و گاهی اونقدر واسم سنگینه که مدام پیش خودم تکرارش می‌کنم. البته قبلاً اصلاً اینطوری نبودم و به حرف‌ها به هیچ عنوان توجه نمی‌کردم، ولی گاهی وقتی بی‌توجهی منو می‌دید بیشتر تکرار می‌کرد، به خاطر سن و سالش هم نمی‌تونستم جوابی بدم و اصولاً آدمی ‌نیستم که جر و بحث کنم و دل کسی رو بشکونم. سوال کردن مدام اقوام خودم هم که چی می‌کشی با اون مادر شوهرت؟ و اینکه نمی‌خوام پشت سرش حرف بزنم، منو به ناشناس نوشتن ترغیب کرد.
دیدم انتقال حرف‌هاشم به خانواده‌ام فایده ای جز کدورت نداره و این شد که فکر کردم یه کار مفیدتری انجام بدم که هم خودم خالی بشم و هم جالب باشه و از همه مهمتر دعوا راه نیفته! چون همسرم خیلی روی مادرش حساسه و نمی‌خوام انتقال حرفاش بینمون کدورت ایجاد کنه!

* واقعا شما با مادر همسرتان مشکل دارید یا این نوشته‌ها ساخته و پرداخته ذهنیات خودتان است؟

ـ‌ همه چیزایی که نوشتم واقعیت داره و متأسفانه اتفاق افتاده، همیشه گفتم که گاهی بعضیا نمیدونن چی میگن و چقدر با حرفاشون دل می‌سوزونن. گفتنش هم بهشون بی‌فایده اس. پس بهتره که واسه ما درس عبرت بشن. اعتقاد دارم که رفتارهای آدم در سنین بالا نتیجه و بازتاب سبک زندگی‌شون در جوونیه. اگه ما الان به زشتیه حرفی یا عملی نرسیم توی پیری و میانسالی هم انجامش می‌دیم و نتیجش آزار بقیه و تنهاییه خودمونه.

* راه‌اندازی این وبلاگ و دل‌نوشته‌های شما تأثیری در زندگی شما داشته است؟

ـ‌ مهمترین فایدش اینه که هر چی میگه خندم می‌گیره و خوشحال می‌شم که سوژه جدید پیدا کردم و پیش خودم می‌گم: حاج خانوم نمیدونی که شهرت جهانی پیدا کردی! حرفای بعضی دوستانم توی رابطم با همسرم خیلی کمکم کرده، چون به هر حال تجربه‌ها همیشه به آدم کمک می‌کنه و البته وبلاگ بعضی از خواننده‌ها رو که می‌خونم و رفتارای بعضی شوهرا رو می‌خونم، آقاهه رو روی سرم می‌ذارم (‌گاهی!).

* بازخورد نوشته‌های شما از دید مخاطبان وبلاگتان چگونه بوده است؟

ـ‌ فکر میکنم بعضی از دوستان با خوندن وبلاگم به مادرشوهر خودشون امیدوار شدن و احساس خوشبختی می‌کنن که جای من نیستن. البته نمی‌خوام فضای وبلاگم ناراحت کننده باشه و سعی میک‌نم انرژی منفی منتقل نکنم و گاهی متأسفانه این انرژیه منتقل می‌شه دیگه....چون درد مشترکه.


* گفتین با هسرتون جستجو کردید، همسرتون از این وبلاگ شما اطلاع دارن؟

ـ‌ خیر.

* واکنششون به نوشته‌های شما چیست؟

ـ‌ همسرم فقط وبلاگ مشترکمون رو می‌خونه و از این وبلاگ بی‌خبره.


* از اقوام هم کسی از وبلاگ شما خبر دارن؟ اگر ندارن با توجه به اطلاعاتی که تو بلاگتون دادین مثل تصادف یکی از افقوام و غیره نگران نیستین متوجه بشن؟

ـ از اقوام فقط خواهرم می‌دونه که اهل اینترنت نیست و هنوز نخونده.

* اگر یه یک روز مادر شوهر شما از این وبلاگ شما اطلاع پیدا کنه، به نظر شما چه واکنشی نشون میده؟ به نظر شما واکنش خانواده چگونه خواهد بود؟

ـ تصور اینکه کسی از خانواده شوهرم این وبلاگ رو بخونه لرزه بر اندام هر جنبنده ای می‌ندازه ولی من هیچ دروغی ننوشتم و آدمی‌ هستم که روی حرفم و عقیدم می‌مونم. کسی نمیتونه منو مواخذه کنه، چون با مادرشوهرم زندگی نکرده، ولی اگه کسی از آشناها بخونه و به آشناهای دیگه خبررسانی کنه، احتمالا به سرنوشت نامعلومی دچار می‌شم.
دعا می‌کنم چنین اتفاقی نیفته... .

* حرف آخر؟

ـ نمیخوام مادرشوهرم رو محکوم کنم، شاید هنوز نفهمیده که زمونه عوض شده. نمی‌خوام و نمی‌تونم هم تغییرش بدم، چون همه این رفتارها رو از مادرشوهر خودش دیده و در آخر اینکه مادرشوهر من خصوصیات خوبی هم داره که واقعاً بعضی جاها کمکمون کرده و البته منو خیلی دوست داره (‌اگه اینو نمی‌گفتم عذاب وجدان می‌گرفتم).

نکته: مسأله مادرشوهر مسأله کوچیکی نیست، خیلی از مادرشوهرا باعث فروپاشی زندگی بچه‌هاشون می‌شن، فروپاشی زندگی‌ها، باعث هزار بیماری اجتماعی میشه. افسردگی و گاهی فساد نتیجه این فروپاشی و البته در سال‌های آینده، انتقام اون عروس از عروس خودش با همون روش.

خیلی از مادرشوهرا هم بچه‌هاشون رو راهنمایی می‌کنن و باعث می‌شن یه کانون گرم خانوادگی تا آخر عمر زن و شوهر پایدار باشه! امیدوارم زنان نسل من، مادرشوهرایی بشن که بتونن آمار طلاق رو به صفر نزدیک کنن و فرهنگی نو بسازن.

***
وحید نوروزی که بازنشر مطالبش در سایت «تابناک» با استقبال بسیاری نیز روبه‌رو شده، در گفت‌وگویی کوتاه با ما از وبلاگنویسی و نظراتش در این خصوص گفته است:

* خودتان را معرفی کنید و از میزان تحصیلات خود بفرمایید و کمی‌ از وبلاگتان؟

ـ من وحید نوروزی متول سال 1353 و صاحب وبلاگ آوای سبز هستم.آوای سبز کاملا شخصی و نام آن از تشکلی به همین اسم گرفته شده که سال 1375 در بخش محیط زیست تاسیس شد.
عمده مطالب وبلاگ من اجتماعی و محیط زیستی هستند و به هیچ عنوان مطالب سیاسی و حتی اقتصادی و... هم در آن جایی ندارد. شاید بشود گفت آوای سبز، دلنوشته‌های من در حوزه اجتماعی و محیط زیستی است!

* با پدیده وبلاگ چگونه آشنا شدید؟

ـ خیلی حضور ذهن ندارم که با پدیده وبلاگ چگونه آشنا شدم ولی از دوران کودکی همیشه نمره انشا و املایم تقریبا 20 بود و من همیشه نوشتن را دوست داشتم. وقتی در جستجوهای اینترنتی که داشتم با محیط‌های ارایه دهنده وبلاگ آشنا شدم، وسوسه شدم که من هم وبلاگی را داشته باشم و نامش را هم آوای سبز گذاشتم.

*چه شد به سراغ وبلاگ رفتید تا از این طریق سخنان و دیدگاه‌های خود را منتقل کنید؟

ـ  محیط وبلاگ برای من حکم دفتر خاطرات و حتی یک مجله را دارد. خیلی راحت می‌توانم در آن بنویسم و مطالبش در محیطی امن ذخیره می‌شود. وقتی یادداشت‌های چند سال قبلم را برخی ایام می‌خوانم، حس خوبی به من دست می‌دهد. در محیط وبلاگ و دنیای مجازی خوانندگان وبلاگم بدون آنکه خود را حتی معرفی کنند، به آسانی در مورد نوشته‌هایم نظر می‌دهند که حتی اگر قابل تأیید و نمایش هم نباشد، برای خودم بسیار ارزشمند است.اظهارات و صحبتهای من در محیط وبلاگ فقط توسط خودم ممیزی می‌شود و این یکی از محاسن داشتن وبلاگ است.

* چه مقدار یا اینترنت سر و کار دارید و جایگاه اینترنت در زندگی و شغل شما
چه مقدار مهم است؟

ـ من ارتباط خوبی با اینترنت دارم.البته بیشتر استفاده من از اینترنت استفاده از سایت‌های خبر، به روز کردن وبلاگ آوای سبز و پست الکترونیکی است؛ ضمن آنکه عمدتا برای شروع بحث و فعالیت در هر موردی قطعا جستجوی اینترنتی نخستین قدم برای تمام آنهاست.اینترنت شریک زندگی ما شده و این روزها، می‌توان گفت بدون اینترنت واقعا زندگی مشکل است.

* بازخوردهای مطالب وبلاگ شما چگونه بوده؟

ـ بازخوردهای بسیار خوبی از مطالب مندرج در وبلاگم داشته ام. چند سالی که مدیر عامل معاینه فنی خودرو تهران بودم، نکات و مطالب ارزشمندی توسط همکارانم با اسامی ‌مستعار و ناشناس دریافت کرده ام که حتی در تغییر رویه در برخی مسائل بسیار موثر بوده است. به تازگی برخی از مطالب وبلاگم در سایتهای خبری مثل تابناک، فردا، عصر ایران و... عینا درج می‌شود که تعداد خوانندگان بسیار زیاد آن برایم ارزش محسوب می‌شود. یکی از مطالب وبلاگم در تابناک به تازگی 68000 بازدید کننده داشت که قطعا اگر وبلاگ نداشتم نه حوصله نوشتن مطلب برای سایت‌ها و... را داشتم و نه به این کار علاقه داشتم.

* آیا تا کنون شده وبلاگتان برای شما دردسر و مشکلی بوجود آورد؟

ـ تا به امروز وبلاگ برای من هیچ دردسری نداشته و بسیار هم مفید بوده است.من خط قرمزها را رعایت می‌کنم و نظراتی که به خط قرمزها نزدیک شده باشند و یا به دیگران بی احترامی‌ کرده باشند تایید نمی‌کنم. هرچند حتی اگر شخصی به من در نظرات خویش برای نوشته‌هایم از ادبیات نزدیک به فحش و بی احترامی‌ هم استفاده کند اگر منظورش فقط من باشم تا جایی که توانسته ام نزدیک به 95% آنها را تأیید می‌کنم تا آن خواننده ای که زحمت کشیده و وبلاگ مرا دیده و نظر گذاشته هم از دستم راضی باشد.



* این ارتباط شما با کاربران دنیای مجازی از طریق وبلاگ تاثیری در زندگی و
فعالیت شما داشته است؟

ـ اخیرا در یکی از پستهایم نوشتم از تمام عزیزانی که به نحوی خواننده مطالب آوای سبز هستند و احیانا کامنتی هم می‌گذارند، تشکر و قدردانی کردم. از آنهایی که وبلاگم را محلی برای گله و انتقاد از من انتخاب کرده اند هم صمیمانه تشکر می‌کنم. از آنهایی که به دلیل درج مطالب دور از شئونات اخلاقی امکان تأیید کامنتشان را ندارم، صمیمانه عذرخواهی می‌کنم ولی از صمیم قلب نوشته‌هایشان را می‌خوانم و حداقل حسنی که برایم دارد «من» وجودم را نهیب می‌زند و کمی‌از باد غرورم کاسته می‌شود.

برای کسی مثل من که که جرئت حضور در دنیای مجازی را با نام و تصویر به خود می‌دهم نهیب‌ها و گلایه‌ها و بعضا فحش‌های آبدار و دلچسب به نام‌های مستعار و ناشناس، بسیار مهم و گواراست. دوستشان دارم.

* خاطره جالب از دوران وبلاگ نویسی خودتان بفرمایید؟

ـ از امرداد86 تا الان که وبلاگم را به روز می‌کنم سرتاسر خاطره است اما مهمترین خاطره ام مطلب طنزی بود که با خانم واعظ جوادی آملی، رییس وقت سازمان محیط زیست داشتم. چند ماه بعد از درج این مطلب در وبلاگم ملاقات خصوصی با ایشان داشتم که به عنوان مدیر عامل ستاد معاینه فنی مشغول ارایه گزارش بودم. بعد از صحبت‌هایم ایشان پرینت آن مطلب را درآورده و فرمودند ماهها بود این کاغذ‌ها روی میزم بود تا روزی در مورد آن با شما صحبت کنم. کلی هم مرا نصیحت کردند که این کارها را نکنید. البته من صرفا به گفتن اینکه این مطالب در یک وبلاگ شخصی نوشته شده، گزارشم در مورد آلودگی هوا و معاینه فنی را ادامه دادم و در حقیقت از آن عبور کرد.جناب دکتر امی‌مشاور رییس سازمان و رییس طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران هم در آن ملاقات بودند و حسابی از خواندن آن مطلب تعجب کرده بودند!

* آیا به نظر شما اثر داشتن وبلاگ و سایت شخصی برای مسئولین مناسب مثبت است
یا خیر؟ کمی ‌توضیح بفرمایید.

ـ مطمئن باشید داشتن وبلاگ برای تمام مسئولین ضروری است، به شرطی که بی واسطه بنویسند و بی واسطه نظرات را بخوانند. وبلاگ به آنها کمک می‌کند با لباس مبدل به میان شهروندان بروند و حرف‌هایشان را بشنوند. اگر روزی پادشاهان کمی ‌عادلتر لباس درویشان را می‌پوشیدند و به صورت ناشناس به جمع مردم می‌رفتند تا وضعیت رعایا و زیردستان را بدون واسطه ببینند، امروز به مدد اینترنت و تکنولوژی می‌توان بدون هیچ زحمتی از وبلاگ به عنوان جایگزین لباس درویشی و مبدل استفاده کرد.

* حرف آخر!

ـ شفافیت و ترس نداشتن از روبه‌رو شدن با واقعیات از مزایای داشتن وبلاگ توسط مسئولین و مدیران در هر رتبه ای است. نمی‌توان حصاری دور خود کشید و دنیا را از چشم خویش یا از چشم آنهایی که دلمان می‌خواهد، دید؛ دنیا را باید صریح و شفاف و رنگی دید.